نقش سازمان های غیردولتی(N.G.O ها) در حفاظت از محیط زیست با رویکرد مشارکتی

جایگاه مشارکتی مردمی به عنوان یکی از اصول بنیادی در فرایند ارزیابی زیست محیطی، یعنی هدف گذاری تحلیل و غربال کردن، تعیین و ارزیابی بدیلها، کاهش موارد مبهم، حداقل رساندن، یا حذف آثار منفی پروژه ها و بیان مسائل زیست محیطی از ضروریات است. امروزه با مدیریت و بخصوص مدیریت زیست محیطی شهری می توان زمینه های پایداری مدیریت شهری را فراهم کرد. علاوه بر این، توسعه پایدار شهری نیاز به ساختار تشکیلاتی غیرمتمرکز برای سازمان های ذی مدخل در امر مدیریت و برنامه ریزی توسعه شهری به ویژه در سطح محلی دارد و این مهم جز با تجهیز منابع انسانی متخصص و آموزش دیده و تامین منابع مالی کافی و ایجاد ارتباطات صحیح با سایر نهادهای حاکمیتی بالادست از یک طرف، و مردم و سازمان های غیردولتی از طرف دیگر امکان پذیر نخواهد بود. هدف مقاله حاضر نقش سازمان های غیردولتی(N.G.O ها) در حفاظت از محیط زیست با رویکرد مشارکتی می باشد. نتایج نشان می دهد امروزه بروز بحرانهای اجتماعی، فرهنگی و محیط زیستی در نقاط مختلف جهان باعث گردیده تا جهان متوجه این امر شود که روند فعلی محیط زیست جوابگوی حفظ و بقای انسان در دراز مدت نخواهد بود. از آنجا که دستیابی به محیط زیست سالم در هر کشوری با آگاهی های عموم مردم آن جامعه ارتباط دارد، آموزش میتواند در این امر بسیار موثر باشد و برای ایجاد فرهنگ دوستی با محیط زیست و حفاظت از محیطی که در آن زندگی میکنیم باید از آموزش و تربیت افراد بویژه کودکان آغاز کرد. از انجا که اجرای ارزیابی آثار زیست محیطی مستلزم جمعآوری اطلاعات و داده ها از محیط پیرامون و محل اجرای پروژه هاست که از طریق مشارکت مردمی امکان پذیر است.

Keywords:

سازمان های غیردولتی , N.G.O ها , محیط زیست , رویکرد مشارکتی