نقش و اهمیت فضای سبز در بهبود زندگی شهری

فضای سبز شهری به عنوان بخش جاندار محیط شهری مکمل بخش بی جان شهر ، یعنی ساختار کالبدی شهر ، می باشد. امروزه جامعه شناسان ، روانشناسان و پزشکان بر این باورند علاوه بر تامین بهداشت جو و محیط مکان های مسکونی ، نقش مثبتی در سلامتی شهروندان ، بر عهده دارند که از مهمترین آن می توان به تاثیرات آن بر زندگی شهروندان می باشد که روزانه ساعاتی را برای گذراندن اوقات فراغت خود در این گونه فضا ها می گذرانند. با توجه به مطالب بالا می توان به اهمیت و نقش مهم این فضا ها در کیفیت زندگی شهر و سلامت روحی و روانی شهروندان پی برد. سلامت شهروندان و پایداری شهری و کمیت و کیفیت و بازدهی روانی اجتماعی و اکولوژیکی فضاهای سبز شهری یکی از آثار طراحی و برنامه ریزی مناسب شهری می باشد که باید تمام تلاش مسئولین و دست اندرکاران امور شهری برای برآورد آن باشد. به ویژه در طراحی و برنامه ریزی برای احداث شهر های جدید باید این کاربری باتوجه به نیاز های هریک از شهروندان طراحی و مکانیابی گردد. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر بررسی نقش و اهمیت فضای سبز در بهبود زندگی شهری با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد، نتایج پژوهش نشان می دهد که فضاهای سبز شهری دارای بازدهی اجتماعی و اکولوژیکی هستند که موجب ارتقای کیفی زندگی شهروندان می شود. رشد سریع شهرنشینی و به دنبال آن افزایش مشکلات زیست محیطی اهمیت مفاهیمی چون کیفیت زندگی، برای مطلوب تر نمودن محیط های مصنوع را نمایان نموده است. در این میان، فضاهای سبز شهری دارای ویژگی هایی است که آنها را به فضاهای مناسبی برای ارتقای کیفیت زندگی انسان تبدیل می کند. مکان هایی مانند پارکها، درختان و آبها در شهر، خدمات زیست محیطی، اجتماعی و فیزیولوژیکی را فراهم می کند که در زیست پذیر نمودن شهرها اهمیت بسیاری دارند. پس فضای سبز جزئی از نظام کالبدی شهر به شمار میرود که همه شهروندان با آن در ارتباط اند و نقش مهمی در زندگی اجتماعی دارد. در حقیقت، ایجاد فضای سبز مطلوب راه حل مناسبی برای بسیاری از مشکلات حاد شهری است که علاوه بر ارتقای کیفیت منظر شهر، میتواند از آلودگی هوا و ترافیک جلوگیری کند.

Keywords:

فضاهای سبز , بهبود زندگی , ابعاد توسعه پایدار