امیر اصغری - کارشناس ارشد اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

یکی از مهمترین مسائلی که به طور روزمره کلیه کشورهای جهان با آن سروکار دارند مسئله تامین انرژی است. سهم انرژی در تولید محصول ملی تقریبا در تمامی کشورها نسبت به سایر عوامل تولید، افزایش قابل ملاحظهای یافته است. به دلیل استفاده روز افزون از عامل انرژی و همچنین افزایش شدت انرژی در تولید محصول ملی، امروزه کالاهایی که در آنها بیشتر از سرمایه و نیروی کار استفاده میشود، جای خود را به کالاهایی داده اند که در تولید آنها بیشتر از انرژی استفاده میشود، به همین دلیل در جوامع پیشرفته، انرژی خمیرمایه ی توسعه اقتصادی محسوب میشود. بدون تردید از منابع مهم انرژی جهان در چرخه تولید صنعتی سوختهای فسیلی می باشد به طوری که به هیچ وجه امکان دریغ از این منابع با تکیه بر هر منبع انرژی دیگری قابل تصور نیست. در این میان کشورهایی چون ایران بدون پرداخت هزینه های گزاف و تنها با تقبل هزینه استخراج، به طور وسیعی امکان بهره برداری از این منابع را دارا هستند و شاید این موضوع خود دلیلی بر کم اهمیت و حتی بیاهمیت تلقی کردن استفاده صحیح و مبتنی بر منطق اقتصادی از سوختهای فسیلی باشد. فعالیت های تولیدی گسترده ای در ایران بدون در نظر گرفتن اهمیت این موضوع به حیات خود ادامه میدهند و یا وارد عرصه تولید میشوند و با پرداخت عددی ناچیز به عنوان بهای یارانه ای سوخت، از این منبع تولیدی استفاده میکنند و نتیجه اینکه سرانه استفاده از سوختهای فسیلی در فرایند تولید در ایران بسیار بالاتر از معیارها و استانداردهای تعریف شده جهانی می باشد محدودیت و پایان پذیر بودن سوختهای فسیلی لاجرم ما را به سوی استفاده هر چه صحیح تر و بهینه تر ازاین ثروت ملی رهنمون میسازد.

نیروگاه برق، سوخت بیوگاز، تصفیه فاضلاب