علی صدیقی - کارشناسی حرفه ای مدیریت کسب و کار دانشگاه علمی کاربردی اسلامشهر
نگین کریم پور - کارشناسی روابط عمومی الکترونیک و ارشد حقوق بین الملل دانشگاه واحد علوم تحقیقات تهران
کبری سلیمانی - حسابداری دانشگاه غیرانتفاعی میعاد
لیلا ابراهیمی
سیدعلیرضا حسینی تالاری - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

آموزش بر روی رفتار افراد سازمان تاثیر دارد و باعث تغییر در رفتار میگردد اما بنابر یک اصل نانوشته تغییر در هر عاملی نیازمند محرک است و برای هر انسان پاداش محرکی مناسب میباشد. به عبارت دیگر اگر نیروی سازمانی از نتیجه تغییر خود بهره مالی و معنوی نبرد دیگر به سمت تغییر در سازمان و برای سازمان قدم بر نخواهد داشت. هر سازمان اعم از دولتی یا خصوصی، با توجه به تغییراتی که در اهداف، فرآیندها و الگوها صورت می گیرد، نیاز به تغییر و تحول دارد البته تحول نیازمند ابزار است و هنگامی این تحول صورت می گیرد که در ابعاد ساختاری و نیز ابعاد رفتاری، تغییراتی مثبت ایجاد شود. آموزش کارکنان راهی مطمئن برای استقرار و پیاده کردن اهداف کلی و راهبردهای سازمان است. تغییرات سریع فناوری و بهبود مداوم محصولات و رقابت بی پایان ایجاب می کند که سازمانها پی در پی سطح توانایی منابع انسانی خود را ارتفا بخشند. در نتیجه در سراسر جهان بودجه قابل توجهی صرف آموزش کارکنان می شود. هدف پژوهش حاضر نقش مدیریت و آموزش ضمن خدمت در تحول توسعه منابع انسانی با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد و می توان گفت اساس بهسازی سازمانی که به نام های دیگری چون توسعه و بالندگی سازمانی نیز خوانده شده بهسازی نیروی انسانی است که به صورت های مختلف(آموزش قبل از خدمت و ضمن خدمت) در سازمان ها انجام می شود. دوره های آموزشی باید قدرت آن را داشته باشند که ضرورت تغییرو نیاز به آن را در سازمان به کارکنان نشان دهند. در بطن دوره های آموزشی است که کارکنان باید از وظایف خود و شیوه هایی که برای برآوردن انتظارات شغلی وجود دارد آگاه گردند. بنابراین، فرآیند آموزش و بهسازی از فعالیت های ضروری و پیگیر برای تطبیق نیروی انسانی با شرایط متغییر سازمان و محیط است و در عین حال به عنوان کوشش مداوم و برنامه ریزی شده مدیریت برای بهبود سطوح شایستگی کارکنان و عملکرد سازمانی نیز محسوب میشود.

آموزش، اهداف سازمانی، آموزش ضمن خدمت، توسعه منابع انسانی