زینب صالحی خلف بادام - دانشجوی دکترای مدیریت دولتی، گرایش رفتار سازمانی، دانشگاه آزاد اسلامی رودهن
ابراهیم محمدیان روشن - کارشناس ارشد علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ایران
مجید رحیمی - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
مریم پناهی - کارشناس ارشد علم اطلاعات و دانش شناسی مطالعات کتابخانه های عمومی دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال

انسان به عنوان یکی از مولفه های توسعه پایدار در مرکز توجه است و نیاز به آموزش دارد. با توجه به اینکه آموزش نیز از مولفه های توسعه پایدار به شمار می رود، پس آموزش به طور کلی می تواند نقش موثری در توسعه پایدار داشته باشد. امروزه هیچ سازمانی بدون توجه به نیروی انسانی و نقش سازنده آن در ارائه خدمات، قادر به ادامه حیات نیست. در واقع میزان توانایی سازمان ها و شرکت ها، آموزش در شناسایی و حفظ نیروی کاری واجد شرایط می باشد، و از عوامل مورد توجه در اتخاذ این توانایی پرورش و توسعه سرمایه انسانی است. در گذشته افراد بر این باور بودند که آموزش زمانی مناسب است که قبل از شروع به کار انجام شود و دیگر لازم نیست که در مدتی که مشغول به کار است آموزش ببینند. اما امروزه به دلیل رقلبتی شدن بازار و توسعه فناوری اطلاعات، آموزش تخصصی جز جدانشدنی در هر سازمانی شده است. هدف مقاله حاضر جایگاه آموزش تخصصی در بهسازی منابع انسانی سازمانها در رسیدن به اهداف بلند مدت سازمانی می باشد. یافته ها نشان می دهد آموزش همواره به عنوان وسیله ایی کارآمد، مطمئن در جهت بهبود کیفیت عملکرد و حل مشکلات سازمان ها مد نظر قرار می گیرد و فقدان آن نیز یکی از مسائل اساسی و حاد هر سازمان را تشکیل می دهد. بدین جهت به منظورر تجهیز نیروی انسانی سازمان و بهسازی و بهره گیری هر چه موثرتر از این نیرو، بی شک آموزش یکی از مهم ترین و موثرترین تدابیر و عوامل برای بهبود امور سازمان به شمار می رود. و می توان گفت در عصر حاضر هیچ سازمانی بدون توجه به منابع انسانی و نقش سازنده آن در ارائه خدمات، قادر به ادامه حیات نیست. اجرای آموزش و به سازی منابع انسانی سبب می شود تا افراد بتوانند متناسب با تغییرات سازمانی و محیط بطور موثر فعالیت شان را ادامه دهند و بر کارایی خود بیفزایند.

آموزش تخصصی، بهسازی، منابع انسانی سازمانها، اهداف سازمانی