مهناز اسکندر - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیک

در دنیای امروز که هر بیشتر به سمت ماشینی شدن قدم میگذاریم دیگر روابط چهره به چهره و مستقیم نمیتواند پاسخگوی مشکلات ما باشد. در شهرهای سنتی، بخش عمده ای از وقت شهروندان صرف انجام فعالیت های تکراری و غیرمفید می شود. با پیشرفت سریع جوامع و رشد فن آوری های اطلاعاتی، مباحث جدیدی در حوزه شهرداری ها مطرح شده است که استقرار آن ها در مقیاس جهانی و حتی ملی و منطقه ای، می تواند موجب تسریع در پیشرفت مادی و معنوی شهروندان و نیز صرفه جویی در وقت و هزینه ها شود. اصولا ارائه خدمات فراگیر به شهروندان به صورت متمرکز در یک شهر با تحقق شهرداری الکترونیک میسر می گردد. از آنجا که هدف مدیریت شهری کنترل، هدایت و توسعه همه جانبه و پایدار شهر است و این امر با مشارکت شهروندان محقق می گردد لذا شهرداری الکترونیک بستری را فراهم می کند تا ارائه خدمات مورد نیاز به شهروندان با حداکثر کارایی محقق گردد.هدف اصلی مقاله حاضر، تحقق شهرداری الکترونیک ضرورت ارتقاء شاخص های توسعه پایدار با روش توصیفی- تحلیلی میباشد. نتایج نشان می دهد با به کارگیری فناوریهای جدید ارتباطی و اطلاعاتی به بهبود فرآیندهای ارائه خدمات در بخش عمومی، تسریع ارائه خدمات به شهروندان، پاسخگوتر شدن ماموران دولتی، شفاف شدن اطلاعات، کاهش فاصله میان مردم و دولتمردان، مشارکت اثربخش تر شهروندان و اعضای جامعه مدنی در فرآیند تصمیم گیری عمومی، گسترش عدالت اجتماعی از طریق فرصتهای برابر افراد برای دسترسی به اطلاعات و غیره کمک شایانی میکند. و می توان گفت با توجه به این که شهرداری نزدیکترین نهاد به مردم در زمینه ارائه خدمات عمومی و رفاهی است لذا با توسعه شهرداری الکترونیک زمینه ایجاد مدیریت یکپارچه شهری و در نهایت کوچک سازی دامنه فعالیت های دولت فراهم می شود و می توان انتظار داشت که این قبیل نهادها در قبال عملکرد خود احساس مسئولیت بیشتری داشته باشند.

شهر الکترونیک، فناوری اطلاعات و ارتباطات، مدیریت شهری، توسعه پایدار