راهکارهای مدیریتی حمل و نقل و ترافیک شهری با نگاه اقتصادی

مفهوم توسعه که از آن می توان به تمایل بشر برای تغییرات محیطی و به عبارت امروزین، افزایش قدرت کنترل فرد بر محیط یاد کرد، قدمتی به درازای عمر بشر دارد. این مفهوم در برهه کنونی که از آن به نام فرا ارتباطات یاد می شود اهمیت مضاعفی می یابد چراکه گسترش و توسعه ارتباطات و دانش های بنیادین همراه با رشد فزاینده شهرنشینی لزوم ارایه تعاریف جدید از زندگی بشری و مختصات این سبک زندگی را دو چندان می کند. رشد پیوسته تقاضای حمل و نقل و محدودیت بودجه برای افزایش ظرفیت شبکه بزرگراهی از یکسو و افزایش تقاضا در اثر اجرای راهکارهای توسعه ای از سوی دیگر، سازمان های برنامه ریزی شهری را به استفاده از ابزارهای سیاستی برای کاهش شلوغی ترافیکی و آلودگی هوا در شهرهای بزرگ ترغیب کرده است. یک الگوی کارا برای انجام سفرهای شهری، الگویی است که در آن افراد با هزینه های واقعی سفر خود مواجه شوند و ساختار و مقررات آن به گونه ای وضع شده باشد که برای افرادی که سفر خود را با شیوه های پایدار انجام می دهند، مشوق هایی تعریف شده باشد. در این بین حل معضل ترافیک در شهرها و تبعات منفی آن به حق یکی از مهمترین مطالبات شهروندان از مسئولین و برنامه ریزان شهری است و این نکته نیز بر کسی پوشیده نیست که راهکارهای پیشنهادی و هزینه های صورت گرفته در اجرای این برنامه ها به همراه سایر هزینه های جانبی در بخش های سلامت و روان شهروندان، اهمیت و همکاری همه جانبه همه دستگاه ها و نقش مدیران شهری را در حل این مشکل برجسته می نماید. نتایج نشان می دهد تبیین مطالعه و ایجاد طرح جامع حمل و نقل شهری وتبعیت تمامی مدیران دست اندرکار از طرح های پیشنهادی و اولویت بندی شده در این مطالعات امری ضروری بوده و به روزرسانی این مطالعات نیز موضوع ضروری تری خواهد بود. پیوستگی و تناسب برنامه های مدون در طرح های جامع بر مبنای بودجه مالی دستگاه ها و همچنین رعایت موارد ذیل در این مقاله می تواند چشم انداز مطلوبی در حل معضل ترافیک برای بلندمدت و به صورت پایدار در شهرهای بزرگ فراهم نماید.

Keywords:

حمل و نقل , ترافیک شهری , مدیریت اقتصادی