تحلیلی بر فضای سبز موجود و برنامه ریزی متناسب با شرایط اکولوژیکی مناطق خشک

اهمیت رو به افزایش فضای سبز در برنامه های رشد و توسعه، از دو منظر اساسی قابل توجه است.فضای سبز شهری بر اکولوژی شهری به ویژه اقلیم، هوا، خاک، آب های زیرزمینی و جامعه حیوانی تاثیر می گذارد. توجه به مدیریت فضای سبز در زندگی شهری ، موضوعی است که بیش از هر چیز دیگر در شهرها و شهرسازی معاصر مورد توجه محققین شهری قرار گرفته است.استقرار و رشد گیاهان بستگی به ساختار ژنتیکی، شرایط محیطی و خاک دارد و از آنجا که شرایط اقلیمی در سطح وسیع قابل کنترل نیست، در انتخاب گیاهان برای فضای سبز باید طوری عمل کرد که شرایط اقلیمی آن مشابه رویشگاه طبیعی گیاه باشد، تا گونه معرفی شده بتواند به نحو احسن استقرار یافته، تولید مثل کرده و با محیط سازگار شود.فضاهای سبز به جهت زیبا سازی شهرها از یک سو و مکانی مناسب برای گذراندن اوقات فراغت شهروندان از سوی دیگر، در برنامه ریزی های شهری از جایگاه ویژه ای برخوردار است. با توجه به مطالعات انجام شده کتابخانه ای و تحقیقات میدانی انجام شده ،بر اساس آنها راهکار هایی در جهت بهبود کیفیت مکانیابی پارک مد نظر ارائه خواهد شد.از آنجائیکه غایت نهایی یک مجموعه مدیریتی افزایش راندمان پروژه مد نظر و بهره وری حداکثری از امکانات و تسهیلات است، محیط زیست و طبیعت شهری نیز در راستای این هدف در گامی اساسی و آغازین نیازمند تحلیلی مناسب برای جایدهی این مهم در مکان مناسب خود می باشد.

Keywords:

فضای سبز شهری , کاربری اراضی , برنامه ریزی , گونه های مختلف گیاهی , مناطق گرم و خشک.