بررسی مقایسه ای ضمانت اجرای احکام داوری در نظام حقوق بین الملل و حقوق ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای ضمانت اجرای احکام داوری در نظام حقوق بین الملل و حقوق ایران می باشد . روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی می باشد . دولت ها با امضای توافقنامه حلوفصل مسالمت آمیز اختلافات یا قبول ارجاع اختلافات به داوری یا رسیدگی قضایی بین المللی طی معاهدات دو یا چندجانبه، برای خود تکالیفی به وجود می آورند که در صورت عدم توجه یا نقض آنها، موجبات مسوولیت بین المللی آنها فراهم میگردد. در این مقاله میخواهیم به بررسی این سوال اساسی بپردازیم که پس از اصرار رای و حکم داوری از سوی دیوان بین المللی داوری، اساسا تا چه اندازه قابلیت اجرایی برای آن متصور است و در صورت استنکاف محکومعلیه از اجرای رای دیوان، چه ضمانت اجراهایی برای الزام وی متصور است؟ و نظام حقوقی ایران چه تدابیری را جهت تضمین اجرای احکام داوری اندیشیده است؟درواقع، بخشی از این ضمانت اجراها در اساسنامه دیوان پیشبینیشده است؛ اما بخش عمده آن مربوط به پیشبینی خود طرفین پیش از طرح دعوا و همچنین نظر داوران بررسی کننده می باشد. دیوان داوری درباره موضوعات ضمانت اجرایی مطروحه در دعاوی و اینکه کدامیک از طرفین حق دارد و چگونه باید حق خود را مطالبه کند، مداخله ای نمی کند بلکه اتخاذ تصمیم در این موضوعات منحصرا بر عهده داور و یا داوران در هر پرونده خاص است. بر این اساس، داوران به شکل تکمیلی، ضمانت اجراهای مقرر در اساس نامه را پشتیبانی و تقویت کرده و آن را به مرحله اجرایی نزدیک میکنند.در قوانین ایران اجرای آرای داوری خارجی و بینالمللی مقررات خاصی وضع نشده است و تعمیم مقررات مربوط به اجرای آرای دادگاه های خارجی در تئوری، امکان اجرای آرای داوری خارجی وجود دارد و برای اجراء آراء داخلی باید منطبق با قانون آیین دادرسی مدنی از دادگاه تقاضای اجراء نمود و ضمانت اجراء آراء داوری داخلی در اجراء کلیه آراهای موجود و قانونی ازجمله رای داوری داخلی عدل و انصاف است.

Keywords:

داوری , ضمانت اجرای احکام , حقوق بین الملل , حقوق ایران