مقایسه سه رقم پیاز خوراکی (رامهرمز،محلی بهبهان و پریماورا) از لحاظ درصد دو قلویی و مواد جامد محلول در خوزستان

به منظور تعیین مناسبترین رقم پیاز خوراکیAllium cepa L.)از لحاظ خصوصیات کمی و کیفی برای حفظ راندمان تولید و جلوگیری از کاهش عملکرد با استفاده از شیوه های نوین کشت و کار و تولید همراه با کنترل ازت و سایر آلوده کننده ها، پژوهشی در سال های 89-88 در استان خوزستان به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی صورت گرفت. دراین پژوهش تیمارها شامل ارقام پیاز (رقم بهبهان، رامهرمز و پریماورا) ودر 3 تکرار انجام گرفت. صفاتی از قبیل عملکرد، تاریخ تشکیل سوخ، وزن متوسط سوخ، قطر سوخ، درصد ماده خشک سوخ، درصد کل مواد جامد محلول سوخ و درصد سوخهای دو قلو مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزارMSTATC تجزیه آماری شده و با آزمون دانکن مقایسه میانگین ها صورت گرفت. نتایج نشان دادکه قطر متوسط سوخ ، وزن متوسط سوخ و عملکرد در رقم پریماورا بیشتر از رامهرمز و بهبهان بود. درصد ماده خشک و درصد مواد جامد محلول در رقم بهبهان بیشتر از سایر ارقام بوده و به همین دلیل دوام انبارداری در این رقم بیشتر است. تاریخ تشکیل سوخ در رقم پریماورا ، بهبهان و رامهرمز به ترتیب 22 اسفندماه، 19 فروردین ماه و 21 فروردین ماه می باشد

Keywords:

پیاز خوراکی , تاریخ تشکیل سوخ , خصوصیات کمی و کیفی