مطالعه میزان تاب آوری اجتماعی زنان مطالعه موردی: زنان ساکن در شهرک سعدی شهر شیراز

اهداف: تاب آوری اجتماعی زنان به عنوان یک مولفه مهم اجتماعی میتواند در امر پیشگیری از آسیب پذیری بانوان به ویژه درمحلات محروم که در معرض چالشها و مشکلات بیشتری هستند، موثر باشد که هدف از انجام این پژوهش مطالعه میزان تاب آوری اجتماعی زنان، مطالعه موردی: زنان ساکن در شهرک سعدی شهر شیراز بود.مواد و روشها: این پژوهش کمی و به روش پیمایشی ۳۷۹ نفر از زنان ساکن در ۶ محله شهرک سعدی شیراز را با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای متناسب با حجم، در زمستان ۱۳۹۸ مورد مطالعه قرار داد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد تاب آوری کونور و دیویدسون بود که تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از تحلیل رگرسیون در قالب نرم افزار spss انجام شد.یافته ها: تاب آوری اجتماعی زنان مورد مطالعه بالا (۵۹/۶۳) بود.نتیجه گیری: در بررسی گویه های مربوط به تاب آوری مشخص شد که بالاترین میانگین با مقدار ۳/۴۸ مربوط به گویه »وقتی که راه حل روشنی برای مشکلاتم وجود ندارد گاهی خدا یا تقدیر میتواند کمک کند« از خرده مقیاس کنترل و تاثیرات معنوی بود، یعنی معنویت، مشخصا تقدیرگرایی نقش مهمی در تاب آور بودن زنان مشارکت کننده در این تحقیق داشته است.

Keywords:

توانمندسازی , تاب آوری , تاب آوری اجتماعی , زنان