مسعود حکمت - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
احمدرضا عمانی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

امروزه رویکرد جهانی به سمت کشاورزی ارگانیک است. در این سیستم از کشاورزی که شاید برگرفته از کشاورزی سنتی باشد، سعی بر این است تا از نهاده هایی که منشا شیمیایی دارند استفاده نشود. استفاده از کودهای شیمیائی به اندازه زیاد و به کارگیری بی رویه آفت کش های شیمیائی باعث آلودگی آب، هوا و خاک می شود. طی این فرآیند آفت های موجود نسبت به سموم شیمیائی مقاوم شده و آفت های جدیدی نیز ظاهر می شوند. سلامتی خاک نیز در این روند تحت تأثیر قرار می گیرد و مقدار قابل جذب بعضی از ریزمغذی ها مانند روی، مس و آهن پس از مدتی در خاک کاهش می یابد. در اثر این عوامل تولید کشاورزان هر ساله کمتر می شود. هدف کشاورزی ارگانیک، ضمن حفاظت از حاصلخیزی خاک، افزایش تولید محصول با کمترین تکیه بر استفاده از مواد شیمیائی است. در واقع هدف این سیستم کشت، حفظ و نگهداری منابع می باشد. به بیان دیگر کشاورزی ارگانیک نگرشی علمی و نوین به آن چیزی است که اجداد ما به آن عمل می کردند. در این روش کشت، کاربرد مواد شیمیائی به حداقل موردنیاز خود کاهش یافته است. در عوض تولید محصول به نگهداری و استفاده از منابع موجود در مزرعه اصولی (عملکرد زیاد) و بدون آلوده سازی آب، خاک و هوا می باشد. دستیابی به این هدف به یک نگرش چندجانبه و به کارگیری چندین روش مختلف تولید نیاز دارد. هدف از انجام این مقاله بررسی وضعیت تولید محصولات ارگانیک ایران در مقایسه با جهان است. جهت انجام این مقاله از مطالعاتکتابخانه ای، گردآوری، مشاهده و مصاحبه استفاده شده است. نتایج به دست آمده بیانگر این حقیقت هستند که توسعه و ترویج کشاورزی ارگانیک مستلزم آموزش مستمر است و از سوی دیگر با اتخاذ برخی از سیاست ها و اقدامات لازم و اجرایی می توان بهبود سطح تولید محصولات ارگانیک را باعث شد

کشاورزی ارگانیک، تولیدات کشاورزی، غذای سالم، بخش کشاورزی، توسعه پایدار