بررسی میزان توانمندسازی معلمان استان قم

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان توانمندسازی معلمان در آموزش و پرورش استان قم بود که با روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی صورت پذیرفت. جامعه آماری شامل کلیه معلمان آموزش و پرورش استان قم در سه مقطع ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه دوم در سال تحصیلی ۱۳۹۹ بود که پس از توزیع پرسشنامه، تعداد ۱۱۲ پرسشنامه جمعآوری و تحلیل گردید. ابزار پژوهش حاضر از پرسشنامه کوتاه شده توانمندسازی شورت و راینهارت )۱۹۹۵(، با ۲۸ گویه استفاده شده است که در آن شش مولفه مورد بررسی قرار میگیرد. ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه ۰/۹۱۶ به دست آمد. همچنین ضریب آلفای کرونباخ مولفه احترام ۰/۶۹۲، رشد حرفه ای ۰/۷۵۲، خودکارآمدی ۰/۷۸۵، تاثیرگذاری ۰/۸۷۵، تصمیمگیری ۰/۷۵۷ و خودمختاری ۰/۷۴۸ به دست آمد. همچنین روایی پرسشنامه مذکور مورد تایید صاحبنظران رسید. برای اطمینان از توزیع نرمال داده ها، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف اجرا شد که نتیجه نشاندهنده تایید فرض صفر مبنی بر توزیع نرمال داده ها بوده است. سپس برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی )فراوانی، میانگین، انحراف معیار( و استنباطی )ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون t تک گروهی و آزمون t مستقل( استفاده گردید. بررسی وضعیت متغیر و مولفه ها نشان داد که میان سابقه خدمت معلمان و توانمندسازی آنان رابطه معنادار وجود ندارد، به این معنا که همبستگی میان سابقه خدمت معلمان و توانمندسازی آنان وجود ندارد. میزان توانمندی و مولفه های آن در معلمان بیشتر از حد متوسط بوده است، تفاوت معناداری میان معلمان زن و مرد در توانمندسازی آنان در سازمان آموزش و پرورش استان قم مشاهده نگردید.

Keywords:

توانمندسازی , معلم , سابقه خدمت