سمانه دیلمی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران
محمد جهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه تهران

هدف از پژوهش حاضر تبیین نقش خودناتوان سازی تحصیلی بر انگیزه کارآفرینی دانشجویان بود که با روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی صورت پذیرفت. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران در همه مقاطع در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود که پس از توزیع پرسشنامه با روش نمونه گیری تصادفی ساده، تعداد ۱۶۷ پرسشنامه عودت داده شد. ابزار پژوهش حاضر از پرسشنامه استاندارد انگیزه کارآفرینی و خودناتوان سازی تحصیلی که روایی هردو تایید و ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۷۵۷ و ۰/۷۱۲، استفاده گردید. برای اطمینان از توزیع نرمال داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف بهره گرفته شد که نتیجه آزمون مذکور نشان از توزیع نرمال داده ها داشت. سپس برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی )فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار( و استنباطی )ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t تک گروهی، تجزیه و تحلیل واریانس ANOVA و رگرسیون خطی( استفاده شد. بررسی وضعیت متغیرها نشان داد ضمن وجود همبستگی ضعیف و منفی و معنادار، میان متغیرهای انگیزه کارآفرینی و خودناتوان سازی تحصیلی، متغیر خودناتوان سازی تحصیلی قابلیت پیش بینی )با اثر منفی(، انگیزه کارآفرینی را دارا می باشد، میزان انگیزه کارآفرینی دانشجویان به طرز معناداری بالاتر از حد میانگین و میزان خودناتوان سازی تحصیلی دانشجویان به طرز معناداری پایین تر از حد میانگین مییاشد، تفاوت معناداری میان انگیزه کارآفرینی و خودناتوان سازی تحصیلی دانشجویان در مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری وجود ندارد، به این معنا که دانشجویان با مقطع تحصیلی بالاتر نسبت به دانشجویان مقاطع تحصیلی پایین تر، انگیزه کارآفرینی بیشتری از خود نشان نداده اند.

انگیزه کارآفرینی، خودناتوان سازی تحصیلی، دانشجو