پیش بینی کیفیت زندگی دانشجویی بر اساس انعطاف پذیری شناختی و انگیزش درونی

پژوهش حاضر با موضوع پیشبینی کیفیت زندگی دانشجویی بر اساس انعطاف پذیری شناختی و انگیزش درونی، از لحاظ روش جزء تحقیقات همبستگی، از لحاظ هدف یک تحقیق کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها یک تحقیق کمی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۹۹ با تعداد ۱۲۵۰۰ نفر بود و نمونه آماری براساس جدول کرجسی و مورگان و به روش تصادفی طبقه ای- نسبی (به نسبت دانشکده ها) به تعداد ۳۷۵ نفر انتخاب شد. کیفیت زندگی با پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-۳۶)، انعطاف پذیری شناختی با پرسشنامه پذیرش و تعهد (AAQ-R) و انگیزش درونی با پرسشنامه مجدیان (۱۳۸۷) مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که میانگین متغیرهای کیفیت زندگی و انگیزش درونی در نزد دانشجویان بیشتر از نقطه برش آنان، در حالی که میانگین انعطاف پذیری شناختی دانشجویان کمتر از نقطه برش آن بود. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ حاکی از آن بود که انعطافپذیری شناختی و انگیزش درونی با سطح اطمینان %۹۹ با کیفیت زندگی در دانشجویان دانشگاه آزاد همدان رابطه داشتند و از طرفی، انعطاف پذیری شناختی و انگیزش درونی توانستند کیفیت زندگی را در نزد دانشجویان پیشبینی کنند و همچنین انعطاف پذیری شناختی بیشترین تاثیر را بر کیفیت زندگی داشت.

Keywords:

کیفیت زندگی دانشجویی , انعطاف پذیری شناختی , انگیزش درونی