رابطه تاب آوری مادران با تاب آوری ، جرات ورزی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر در شرایط اپیدمی کویید ۱۹

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تاب آوری مادران با تاب آوری ، جرات ورزی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر شیراز در شرایط اپیدمی کویید ۱۹ انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر شیراز و مادران آنها در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۰۰ بود. نمونه پژوهش شامل ۱۸۳ دانش آموز دختر پایه دوم دوره متوسطه شهر شیراز و مادران آنها بودند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳)، پرسشنامه جراتورزی گمبریل و ریچی (۱۹۷۵) و میانگین نمرات درسی دانش اموزان در سال قبل استفاده شد. پرسشنامه های مذکور به صورت الکترونیکی طراحی شد و از طریق فضای مجازی به دانش آموزان ارسال گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و ...) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد تاب آوری مادران با تاب آوری ، جراتورزی و پیشرفت تحصیلی دختران رابطه مثبت و معناداری دارد. نتایج رگرسیون همزمان نشان داد که تاب آوری مادران قادر به پیشبینی تاب آوری ، جراتورزی و پیشرفت تحصیلی دختران میباشد. با توجه به نتایج پژوهش میتوان نتیجه گرفت که مادران از طریق تقویت میزان تاب آوری در خود میتوانند تاثیرات مثبت زیادی بر دختران نوجوان خود داشته باشند.

Keywords:

تاب آوری , جرات ورزی , پیشرفت تحصیلی , کویید ۱۹