ارزیابی عوامل موثر بر مشارکت شهروندان در انتخابات ریاست جمهوری در تهران ) دولت سیزدهم)( آزمون رگرسیون خطی ساده)

یکی از راه های افزایش مشارکت حداکثری در انتخابات ریاست جمهوری بالا بردن سطح امید و رضایتمندی مردم است. همواره امید مردم به تاثیرگذاری در روند اداره جامعه از عوامل افزایش مشارکت عمومی محسوب میشود. هدف از این پژوهش ارزیابی عوامل موثر بر مشارکت شهروندان در انتخابات ریاست جمهوری میباشد. تحقیق حاضر بر مبنای هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و بر اساس ماهیت و روش توصیفی، تحلیلی است. در این مطالعه از روش ترکیبی (پرسشنامه) استفاده شده است، پرسشنامه بر اساس مبانی نظری و مرور ادبیات و سوابق تحقیقات انجام شده، طراحی گردیده اعتبار محتوایی پرسشنامه توسط تعدادی از اساتید دانشگاه مورد تایید قرارگرفته است. و در قسمت پیمایش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای با انتخاب ۳۸۴ نفر از طریق رابطه کوکران به عنوان نمونه فروض تحقیق مورد آزمون قرار گرفت، و داده های پرسشنامه از طرق نرم افزار spss مورد آزمون قرار گرفتند. همچنین برای پاسخگویی به سوالات تحقیق از آزمون رگرسیون خطی ساده استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که تمام عوامل (فردی، اجتماعی، و سیاسی) موردمطالعه در این تحقیق با سطح معناداری sig۰/۰۰۰ تاثیر معناداری با سطح اطمینان ۹۵ درصد معناداری را تایید می کند. همچنین نتایج آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد که در بین عوامل فردی موثر بر مشارکت درآمد و تحصیلات به ترتیب با ۰/۲۱۲ Beta، ۰/۱۹۷ و در بین عوامل سیاسی مشروعیت نظام با بتای ۰/۲۰۵ و اعتماد به نظام با بتای ۰/۱۹۶ و درنهایت در بین عوامل اجتماعی عامل پای بندی به ارزشهای انقلاب با ۰/۲۳۲Beta و بهبود وضع اقتصادی با بتای ۰/۲۲۷ تاثیر قوی تری بر میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری داشته است.

Keywords:

مشارکت سیاسی , انتخابات , رای دادن , شهروندان