بررسی رابطه راهبرد کنترل فکر بر مبنای طرحواره ناسازگار اولیه در زوج های دارای نارضایتی زناشویی

یکی از موارد موثر که به بهبود روابط و رضایت زناشویی کمک می کند کنترل فکر است که کنترل فکر به عنوان شاخصی از سلامت روانی بر مبنای آنچه که مورد قبول عموم است، یعنی ارتباط دو جانبه سلامت روان و جسم، می تواند پیش بینی کننده رضایت زناشویی باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین راهبرد کنترل فکر بر مبنای طرحواره ناسازگار اولیه در زوج های دارای نارضایتی زناشویی بوده است. نمونه تحقیق شامل ۵۰ نفر از زوجین دارای نارضایتی زناشویی مراجعه کننده به داددگاه های خانواده و مراکز مشاوره شهر سنندج بود. نمونه ها به صورت نمونه گیری در دسترس و تصادفی انتخاب و با روش پژوهشی توصیفی و از نوع همبستگی، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه کنترل فکر ولز و دیویس (۱۹۹۴)، پرسشنامه طرحواره ناساز گار اولیه یانگ (۱۹۹۶) و پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ (۱۹۸۹) بود. داده ها با استفاده از آزمون آماری پیرسون، کرامر و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتد. یافته های پژوهش نشان داد که راهبردهای کنترل فکر برمبنای طرحواره ناسازگار اولیه با زوجهای دارای نارضایتی زناشویی ارتباط معناداری دارد .(P≤ ۰/۰۵) نتایج نشان داد که راهبردهای کنترل فکر پیش بینی کننده شرکت درفعالیتهای لذت بخش و مورد علاقه در آینده است و این فعالیتها نیز به نوبه خود پیش بینی کننده سلامت روانی و رضایت زناشویی در زوجین است.

Keywords:

طرحواره ناسازگار اولیه , نارضایتی زناشویی , کنترل فکر