نگین احمدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور مرکز آستانه اشرفیه
محمدمهدی پسندیده - استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور مرکز آستانه اشرفیه

همه گیری جهانی ویروس جدید کرونا (کووید- (۱۹ که از دسامبر ۲۰۱۹ پدیدار شد، به عنوان تهدیدی برای سلامتی و زندگیهای میلیونها نفر در سراسر دنیا تلقی میشود. در شرایط قرنطینه کلاسهای درس به صورت آنلاین برگزار میشوند. این در حالی است که همه دانش آموزان به اینترنت دسترسی ندارند، کاهش زمان آموزش و کیفیت نامناسب خدمات آموزش آنلاین، و نابرابری در استفاده از فرصتهای آموزشی، باعث گردیده تا این شیوه از آموزش موافقان و مخالفانی را به همراه داشته باشد. لذا هدف از تحقیق حاضر مقایسه سازگاری اجتماعی، مهارتهای ارتباطی و بهزیستی روان شناختی در دانش آموزان دبیرستانی موافق و مخالف آموزش مجازی در بحران شیوع کووید-۱۹ می باشد. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهرستان رودبار می باشند. نمونه تحقیق شامل ۱۲۰ نفر بوده است که به روش در دسترس نمونه گیری گردیده است. همچنین از سه پرسشنامه استاندارد (سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳)، مهارت های ارتباطی - جی. بارتون (۱۹۹۰) و روانشناختی ریف ((۱۹۸۹) جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. در آمار توصیفی، اطلاعات دموگرافیک و جمعیت شناختی نمونه به همراه نمودارهای فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار بررسی گردید. در آمار استنباطی با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه یا چندراهه و با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۶ به بررسی فرضیات پرداخته شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد بین سازگاری اجتماعی، مهارتهای ارتباطی و بهزیستی روان شناختی دانش آموزان دبیرستانی موافق و مخالف آموزش مجازی در بحران شیوع کووید-۱۹ تفاوت معناداری وجود دارد.

آموزش مجازی، بهزیستی روانشناختی، سازگاری اجتماعی، کووید-۱۹، مهارت های ارتباطی.