مرضیه پورعزیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرو اکولوژی، دانشگاه شهرکرد
ابوالفضل رنجبر - استادیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد

کشت راهرویى(Alley croppingیک سیستم جنگل زراعى Agroforestry) مى باشد که استفادهء متناوب از فضاهاى خالى بین درختان را پیشنهاد مى کند،تولید پایدار غذا و بیوماس را امکان پذیر مى کند، به طور همزمان، به ویژه در نواحى حاشیه اى، می تواند کارایى اکولوژیکى مناظر را بهبود بخشد. کشت راهرویى با تقاضاى افزاینده براى استفاده در منابع انرژى تجدید شدنى وسازگارى ویژه درتغییرات پیش بینى شدهءشرایط آب و هوایى ارتباط دارد. در حال حاضر شناخت اندکى راجع به تأثیرات کشت راهرویى بر محیط وجود دارد، در این مطالعه سعى شده است که مزایاى مختلف اکولوژیکى ونحوهء مدیریت این سیستم را بررسى کنیم. در مجموع بررسى ها نشان داد که کشت راهرویى، یک سیستم زراعى مورد استفادهء سودمند اکولوژیکى براى تولید پایدار غذا وبیوماس در مقایسه با شیوه هاى کشاورزى متداول مى باشد.این سیستم مى تواند با مدیریت صحیح توسط کشاورز، به طور بسیار انعطاف پذیر اما با ورودى کم، منابع بیوماس را در یک روش پایدار تأمین و مزایاى اکولوژکى دیگرى را نیز فراهم کند.

کشاورزی پایدار، کشت راهرویی، جنگل زراعی