استفاده از آللوپاتی در مدیریت علف های هرز

آللوپاتی در برگیرنده افزوده شدن یک یا چند ترکیب شیمیایی به محیط و تأثیر شیمیایی یک گیاه روی گیاه دیگر است، در حالیکه رقابتcompetition) در برگیرنده حذف و یا کاهش برخی عوامل مانند آب، مواد غذایی و نورمحیط است. برای اثبات آللوپاتی، انجام کارهایی از جمله جداسازی و شناسایی بازدارنده ها ضروری است . اگرچه آللوپاتی را به طور معمول مشکلی در کشاورزی دانسته اند، اما تا کنون شواهد قابل ملاحظه ای بیانگر این است که می توان از این پدیده برای کمک به مدیریت علف های هرز در اگرواکوسیستم ها استفاده شود . رهیافت های موجود عبارتند از: 1) انتخاب در ژرم پلاسم های گیاهان زراعی برای انواع آللوپاتیک، 2) استفاده از گیاهان دارای اثر آللوپاتیک در تناوب یا به عنوان گیاه همراه در سیستم های زراعی، 3) بیوسنتز علف کش های طبیعی مفید از گیاهان عالی و میکروارگانیسم ها. در رهیافت اول، انواع گیاهان زراعی آللوپاتیک در مجموعه ژرم پلاسم آنها مشخص می شوند . این صفت را ظاهراً می توان توسط راهکارهای مرسوم بهنژادی و یا ژنتیکی در این گیاهان وارد نمود . در رهیافت دوم، ازایده کاربرد گیاهان زراعی خفه کنندهsmother crops) و مداخله گر در تناوب توسط کشاورزان که از قرن ها پیش مرسوم بوده، استفاده می شود. . در رهیافت سوم، از فرآورده های طبیعی حاصل از گیاهان عالی و میکروارگانیسم ها به عنوان علف کش ها کش استفاده می شود

Keywords:

آللوپاتی , علف هرز