بررسی مقایسه ای تاثیر آموزش احیاء قلبی ریوی به روش مبتنی بر سناریو و الگوی مشارکتی بر عملکرد تکنسین های فوریت پزشکی شاغل در دانشگاه علوم پزشکی ارومیه۱۳۹۷-۹۸

هدف: این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آموزش احیاء قلبی ریوی به دو روش مبتنی بر سناریو و الگوی مشارکتی بر عملکرد تکنسینهای فوریت پزشکی انجام گرفت.روش کار: این مطالعه نیمه تجربی بر روی۶۰ نفر (در گروه های ۳۰ نفره سناریو و الگوی مشارکتی) از تکنسین های فوریت پزشکی اورژانس شاغل در دانشگاه علوم پزشکی ارومیهانجام گرفت.در این مطالعه از چک لیست عملکرد محقق ساخته بر طبق آخرین گاید لاین معتبر در زمینه احیاء قلبی ریوی استفاده شد. برای انجام مقایسه ها از آزمون های آماری, t test و Mann Whitney استفاده شد. کلیه تحلیل های آماری با نرم افزار SPSS۱۶ انجام شد و سطح معنی داری برای قضاوت کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.یافته ها: قبل از اجرای مداخله آموزشی در تمامی ابعاد عملکردی در زمینه احیای قلبی ریوی (ماساژ قلبی، عملکرد لارنگوسکوپ و لوله نای، عملکرد دفیبریلاتور و مدیریت عملیات احیاء) تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه سناریو و مدل مشارکتی مشاهده نشد؛ اما بعد از مداخله این تفاوت در تمامی ابعاد عملکردی بین دو گروه معنی دار بود .(P<۰/۰۵)نتیجه گیری: طبق نتایج اینمطالعه، آموزش به روش سناریو تاثیرات قابل توجهی بر عملکرد تکنیسین های اورژانس دارد.

Keywords:

آموزش , احیاء قلبی ریوی , عملکرد , تکنسین های فوریت پزشکی , مدل مشارکتی , آموزش مبتنی بر سناریو محور