بهبود ارائه خدمات در بخش اورژانس بیمارستانی با استفاده از مدلسازی صف

بیمارانی که برای دریافت خدمات اورژانس وارد این بخش میشوند,بصورت ناخواسته در صفهای انتظار قرار می گیرند.در این مطالعه, کوتاه کردن این زمانها توسط تحلیل صف مورد بررسی قرارگرفت.در فاز نخست, یک مطالعه میدانی بمنظور مستند سازی عملکرد بخش اورژانس و ورود داده های حاصل از آن به نرم افزار شبیه ساز انجام شد. فاز دوم مطالعه, شامل استفاده از نرم افزار ARENA برای مدلسازی ,آنالیز ,شبیه سازی و بهبود جریان حرکت بیمار دریخش اورژانس بود.اعتبار مدل, با مقایسه نتایج مشابه سازی با داده های واقعی بدست آمد.در فاز سوم مطالعه, از مدلسازی برای ارزیابی تاثیر استراتژی های عملیاتی مختلف بر روی زمان های انتظار صف بیماران اورژانس استفاده شد.نتایج: در فاز اول مشخص شد,از ۳۰۰۰ بیمار ثبت شده ۴۷.۷% ترومایی بودند. ۵۲.۳ %بیماران غیر ترومایی بودند.بیشترین ورودی ۴.۵ بیمار و کمترین ورودی نیم بیمار در ساعت بود. ۵۶ %مذکر و ۴۴ %مونث بودند.متوسط زمان اقامت بیماران ترومایی ۳ ساعت و متوسط کل اقامت ۴ ساعت بود. در فاز دوم ,مدلسازی با سناریو های شایع انجام شد و در فاز سوم ,آزمایش سناریوی افزایش یک دستیار ارشددر هرشیفت باعث کاهش متوسط اقامت از ۴ ساعت به ۳.۷۵ ساعت شد. نیز افزودن یک تخت ICU&CCU باعث کاهش درصد اشغال خدمات پرستاری از ۷۶ %به ۶۷ %شد. افزودن یک مسول گرفتن ECG , زمان متوسط درخواست تا انجام اینخدمت را از ۲۶ به ۱۸ دقیقه رساند.به علاوه, با افزایش ۵۰ درصدی ظرفیت آزمایشگاه و مشاوره تخصصی سایر سرویس ها, متوسط زمان اقامت بیمار ۹۰ دقیقه کاهش یافت.و نشان داده شد که مشاوره زودهنگام تاثیری بر اینمتوسط نداشت.

Keywords:

پژوهش در عملیات , تحلیل صف , بهبود کیفیت , بخش اورژانس