میثم زرین فر - عضو هیات علمی گروه عمران دانشگاه بوعلی سینا، همدان

اگر در مدل سازی عددی کرنش موضعی که غالبا همراه با نرم شوندگی است از پارامتری که تابع مقیاس طول ماده باشد، استفادهنشود پاسخ مدل سازی به مش بندی وابسته خواهد شد. در این مقاله از روش مدل پلاستیسیته غیرمحلی جهت مدل سازی کرنشموضعی که توانایی مدل سازی نرم شوندگی را دارست، استفاده شده است. معادلات دیفرانسیل حاکم بوسیله تئوری پلاستیسیتهغیرمحلی رگولار (regular) می شوند. در نهایت با استفاده از مثال عددی کارآیی مدل پیشنهادی در بررسی کرنش موضعی اثبات می شود.

کرنش موضعی، نرم شوندگی، پلاستیسته