تحلیل آماری تاثیر محدودیت ترافیکی COVID ۱۹ بر آلودگی هوا (مطالعه موردی: کلانشهر تهران)
عنوان مقاله: تحلیل آماری تاثیر محدودیت ترافیکی COVID ۱۹ بر آلودگی هوا (مطالعه موردی: کلانشهر تهران)
شناسه ملی مقاله: GPACONF08_024
منتشر شده در هشتمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در مهندسی عمران در سال 1400
شناسه ملی مقاله: GPACONF08_024
منتشر شده در هشتمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در مهندسی عمران در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
پویان ایار - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
فاروق ذبیحی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشگاه ارومیه
خلاصه مقاله:
پویان ایار - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
فاروق ذبیحی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشگاه ارومیه
آلودگی هوا متاثر از عوامل مختلفی می باشد که وسایل نقلیه یکی از مهمترین عوامل است. در شهرهای پر جمعیت جهان نظیر تهران،آلودگی یکی از معضل های زندگی برای بشر تبدیل شده است که مسئولان ذیربط وظیفه ی بکارگیری استراتژی های مناسب جهتجلوگیری از افزایش آلودگی در سطح شهر را دارند. یکی از بهترین استراتژی ها جهت جلوگیری از افزایش آلودگی هوای ناشی ازوسایل نقلیه، استفاده از محدودیت ترافیکی می باشد.در حال حاضر با شیوع بیماری کرونا و محدودیت ترافیکی بر سطح شهرهای مختلف، آلودگی هوا دستخوش تغییرات شده است. در اینتحقیق با استفاده از داده های هواشناسی (دمای هوا) و کیفیت هوا که از پایگاه دادهای هواشناسی تهران استخراج گردیده، یک تحلیلآماری با استفاده از مدل رگرسیونی از داده های تاریخ ۱۳۹۹/۰۸/۱۵ الی ۱۳۹۹/۰۹/۱۵ که پانزده روز دوم این تاریخ محدودیت ترافیکیاعمال گردید، انجام گرفت که در نتیجهی این تحلیل محدودیت ترافیکی تغیرات آنچنانی در کیفیت هوا ایجاد نکرده و با تحلیل رگرسیونبه این نتیجه دست یافته شد که همبستگی بین دمای هوا و آلاینده های هوا در تمام موارد حدود ۱۹ درصد بوده و بیشترین تاثیر دمایهوا با توجه به تحلیل آماری مربوط به آلاینده PM ۲.۵ با ضریب ۵.۳۲ و کمترین تاثیر مربوط به آلاینده SO۲ با ضریب ۱.۰۷۶ می باشد.
کلمات کلیدی: آلودگی هوا، محدودیت ترافیکی، COVID ۱۹، رگرسیون خطی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1240046/