محمد شکریان - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

پایداری، انعطاف پذیری و بهره وری از ملاحظات اساسی مدیران شهری در مدیریت زیرساخت های شهری است. امروزه بیش از ۳.۹ میلیارد نفر که بیش از ۵۴% از جمعیت جهان را تشکیل می دهند در شهرها زندگی می کنند. انتظار می رود که شهرنشینی در سال های آینده ادامه داشته باشد و جمعیت شهری را تا سال ۲۰۴۵ به ۶ میلیارد نفر برساند. این افزایش چشمگیر در جمعیت شهری به طور حتم تقاضا برای انرژی، حمل و نقل، آب و سایر خدمات شهری را در هر شهر اطراف افزایش می دهد. توسعه پایدار در قرن بیست و یکم تنها با معرفی نوآوری در مدیریت و بهره برداری از سیستم های زیر ساخت های شهری قابل تحقق است. به کارگیری شیوه های نوین مدیریتی در مدیریت زیرساخت های شهری، هدف چالش برانگیزی است که امروزه بسیاری از شهرها با آن دست و پنجه نرم می کنند. از این رو مطالعه مروری حاضر از طریق گردآوری با روش اسنادی با نگاهی به مفاهیم و ادبیات موضوع به معرفی و بررسی خلاصه از تجارب سنگاپور در مدیریت زیرساخت شهری به منظ.ر الگوبرداری در ایران، می پردازد.

مدیریت شهری، مدیریت زیر ساخت، سنگاپور