میرمهدی موسوی دیزجی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد مهندسی عمران حمل و نقل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران
کوشان کاظمی نائینی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی عمران مدیریت ساخت، شرکت راه آهن ج.ا.ا ، تهران
علیرضا ماهپور - استادیار دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده عمران آب و محیط زیست، تهران

شیوع ویروس کووید- ۱۹ و همه گیری آن در جهان اثرات قابل توجهی را بر زندگی بشر داشته است. حمل و نقل، بعنوان یکی از مهمترینبخش های متاثر از گسترش ویروس کرونا در جهان به شمار می آید. در این مقاله ضمن بررسی اثرات این بیماری بر صنعت حمل و نقل، باهدف شناسایی عوامل و متغیرهای مرتبط با گسترش ویروس کووید- ۱۹ بر حمل و نقلی ریلی ایران، به بررسی اثرات آن در بخشمسافری قطارهای بین شهری کوتاه و بلند برد پرداخته شده است. بررسی آمارها حاکی از کاهش ۷۱ درصدی تعداد مسافر قطار در هشتماهه نخست سال ۱۳۹۹ در مقایسه با مدت مشابه سال ۱۳۹۸ می باشد. این تحقیق بوسیله تحلیل ۳۹۰ پرسشنامه طراحی و توزیع شدهدر میان افرادی که در طول سال های ۱۳۹۷ یا ۱۳۹۸ (قبل از شیوع ویروس) با قطار سفر کرده اند انجام شده است. نتایج تحلیل واریانسچند متغیره نشان می دهد که تعداد خودروی شخصی خانوار (P<۰/۰۱) سطح درآمد مسافر (P<۰/۰۵)، داشتن بیماری زمینه ای(P<۰/۰۰۱)، شناخت صحیح و دقیق از کرونا (P<۰/۰۵) و ایمنی ویروسی سفر ریلی (P<۰/۰۱) با، استفاده از قطار، انتخاب سیستمحمل و نقل جایگزین و عدم انجام سفر ریلی در زمان گسترش همه گیری ویروس کووید- ۱۹ تفاوت معناداری دارد.

کووید- ۱۹، تقاضای سفر، قطار، مسافر ریلی، راه آهن