برنامهریزی فضایی در راستای توزیع عادلانه خدمات شهری با رویکرد محله محوری (مورد پژوهی: شهرکرد)

با رشد یکباره جمعیت و توسعه شهرنشینی در قرن گذشته، پیچیدگی روابط شهری افزایش یافته و درک ساختار اجتماعی و همچنینامکان پیش بینی وقایع شهری در فضاهای شهری سخت و در بعضی مواقع غیرممکن گردیده است. چالش ها و مسائل جدی و اساسیشهرنشینی شتابان مانند تراکم، حمل و نقل، مسکن و هزینه های خدمات عمومی در بسیاری از مناطق شهری بروز نموده است. در عصرحاضر، اصلی ترین دلیل بحران های جوامع بشری، ریشه در نابرابری های اجتماعی و فقدان عدالت دارد. مهمترین وظیفه برنامه ریزان ومدیران شهری در این زمینه، تلاش برای رسیدن گروه های مختلف شهری به خدمات شهری و از بین بردن تضاد در تامین فرصت هایآموزشی، بهداشتی، خدماتی و ... است. یکی از مهمترین مسائل در شهرهای امروز، مسئله توزیع عادلانه خدمات عمومی شهری درمقیاس منطقه، ناحیه و محله است. ازاین رو پژوهش کاربردی حاضر، با تکیه بر پژوهش های بین المللی برنامه ریزی فضایی شهرکرد درراستای توزیع عادلانه خدمات شهری با رویکرد محله محوری می پردازد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است. این پژوهشابتدا به شناخت محدوده مطالعاتی از طریق مشاهده و بررسی میدانی پرداخته است و سخت اختلاف سرانه کاربری های موجود باوضعیت استاندارد را بررسی نموده است. پس از آن درصد برخورداری هر محله از خدمات شهری را از طریق شعاع عملکرد هر یک ازکاربری ها مشخص می نماید و در نهایت به تدوین چشم انداز، اهداف و راهبردهای برنامه می پردازد.

Keywords:

عدالت فضایی , خدمات شهری , برنامه ریزی فضایی , توزیع خدمات , شهرکرد