طراحی موزه فرش با رویکرد بازیابی هویت معماری سنتی

موزه ها پایگاه فرهنگ جامعه یا به زبان دیگر محل عرضه اصالت ها و نشانه های فرهنگی است. بنابراین باید از اعتبار و حرمت ویژه ایبرخوردار باشند. فرش از جمله مهمترین محصولات دست بافت در صنایع دستی ایران است که بیشترین کاربرد از میان گستردنی ها درزندگی ایرانیان است. فرش تبریز میراث گرانقدری است که از دیرباز به جای مانده و شناسنامه این ملت مهر تائید خورده است. از آنجاییکه شهر تبریز از قدیمی ترین شهرهای ایران است و هنر این شهر نیز به تبع آن قدیمی است. شکل خطوط آرایه ها و نقشه های فرش بافکر و اندیشه منطقه ای آراسته شده اند و این اندیشه باعث تفاوت عمده در طرح فرش شده است. معمولا ریشه تاریخی و فرهنگی آرایه ها ونقشه ها به قبل از اسلام بر می گردد، که بیشتر در هنرهای دیگر کاربرد داشته اند و در بعد از اسلام این آرایه ها در نقشه های فرش گسترشپیدا کرده است. در این پروژه با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و در نظر گرفتن جنبه های هنری فرش که باعث شده فرش به عنوانفرهنگ و تمدن سرزمین ایران شناخته شود، تلاش برای طراحی و ارائه فضاهای مناسب در قالب یک موزه فرش شده است که بتوان باارائه راهکارهای مناسب مکانی جهت معرفی فرش، ساماندهی و هماهنگی جهت بهبود وضعیت رو به بحران فرش تبریز، طراحی کرد کهدر اینجا با ایجاد موزه فرش با رویکرد بازیابی هویت معماری سنتی در جهت ارتقاء فرهنگ و آموزش حفظ میراث باستانی، همچنین پیوندمعماری با شهر و اجتماع در منطقه ضروری می باشد و می تواند زمینه حضور و مشارکت بیش از پیش مردم را در فضاهای فرهنگی فراهم آورد.

Keywords:

موزه فرش , فرش تبریز , هویت معماری سنتی