تاثیر قارچ مایکوریزا و ورمیکمپوست برمیزان روتین و عملکرد گیاه گندم سیاه (Fagopyrum esculentum) در شرایط تنش خشکی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر استفاده از ورمی کمپوست و قارچ مایکوریزا، بر برخی صفات فیتوشیمیایی وعملکردی گندم سیاه، در شرایط تنش خشکی، در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه انجام گرفت. تیمارها شامل سه سطحتنش خشکی (FC ۷۵%, FC ۱۰۰% و FC ۵۰%)، دو سطح تلقیح میکوریزی (بدون تلقیح میکوریزی و با تلقیح میکوریزی) و دو سطح ورمی کمپوست (بدون ورمی کمپوست و با ورمی کمپوست) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکیسبب کاهش عملکرد پیکرهی رویشی، ریشه و دانه گندم سیاه گردید. اما کاربرد ورمی کمپوست تا حدودی، سبب کاهشاثرات مضر تنش خشکی بر این صفات گردید؛ به طوری که بیشترین عملکرد پیکره (۹/۸ تن در هکتار) در تیمار بدون تنش خشکی و همراه با کاربرد ورمی کمپوست به دست آمد و کمترین میزان آن (۳/۸ تن در هکتار) در سطح شدید تنش خشکی (۵۰ % ظرفیت مزرعه) و عدم کاربرد ورمی کمپوست به دست آمد. بیشترین عملکرد دانه (۱/۲ تن در هکتار) نیز در تیمار بدون تنش خشکی، کابرد ورمی کمپوست و عدم تلقیح میکوریزی، به دست آمد. بیشترین میزان روتین، در تیمار سطح متوسط تنش خشکی (۷۵ % ظرفیت مزرعه)، تلقیح میکوریزا و عدم کاربرد ورمی کمپوست به دست آمد. کاربردتوام ورمی کمپوست و قارچ مایکوریزا، میزان جذب فسفر گیاه را به صورت چشمگیری افزایش داد. با توجه به اینکه گیاهگندم سیاه، به دلیل داشتن ریشه های سطحی، نسبت به کمآبی حساس میباشد لذا سطح تنش شدید خشکی، برای اینگیاه توصیه نمی شود.

Keywords:

قارچ مایکوریزا , ورمی کمپوست , گندم سیاه , فلاونوئید روتین , تنش کم آبی