رابطه هوش اخلاقی و شفقت خود با کیفیت زندگی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس (MS)

زمینه: مولتیپل اسکلروزیس، یکی از ناتوان کننده ترین بیماری های سیستم عصب مرکزی است که سیری مزمن دارد. تظاهرات بالینیاین بیماری می تواندبر فعالیت های روزانه او نیز تاثیر گذاشته و در نتیجه موجب کاهش کیفیت زندگی، در این افراد می گردد. بدین ترتیب، با توجه به اهمیت کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، پژوهش حاضر به بررسی رابطه هوش اخلاقی و شفقت خود با کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری می پردازد. روش:روش پژوهش از نوع مطالعات توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری در مطالعه حاضر، بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ساکن شیراز است که از آن میان، تعداد ۱۵۰ نفر، به عنوان حجم نمونه و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. برای جمع آوری داده ها در این پژوهش، از پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقی، مقیاس شفقت خود و مقیاس سنجش کیفیت زندگی، استفاده گردید. داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۱ ثبت گردید، و از روش آزمون ضریب همبستگی پیرسون و نیز آزمون آماری رگرسیون برای تحلیل استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که هوش اخلاقی و مولفه های آن و نیز شفقت خود و مولفه های آن با کیفیت زندگی در این بیماران همبستگی مثبت و معناداری دارد. همچنین این دو متغیر قادر به پیش بینی کیفیت زندگی در این بیماران می باشد. نتیجه گیری: نتایج بیانگر این است که توجه به مولفه های هوش اخلاقی و شفقت خود می تواند در بهبود کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نقش موثری ایفا کند. بنابراین تدوین برنامه ها و مداخلات درمانی در این دو حیطه کمک شایانی به این بیماران می کند.  

Keywords:

Self-compassion , Quality of life , Multiple-Sclerosis , Moral intelligence , شفقت خود , کیفیت زندگی , مولتیپل اسکلروزیس , هوش اخلاقی