حسام رمضان زاده - استادیار گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
بیتا عرب نرمی - استادیار گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران

هدف: هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین باورهای غیرمنطقی و شدت رفتار ورزشی و نیز پیش­بینی مرحله رفتار تمرینی افراد بر اساس سازه­های باورهای غیرمنطقی بود. روش­ها: ۱۹۰ دانشجوی دختر دانشگاه دامغان به روش خوشه­ای تصادفی انتخاب و پرسشنامه­های مراحل تغییر رفتار تمرینی کاردینال (۱۹۹۷)، باورهای غیرمنطقی اهواز (۲۰۰۵) و مقیاس رفتار ورزشی گودین و شفارد (۱۹۸۵) را تکمیل کردند. برای پیش­بینی شدت رفتار ورزشی بر اساس سازه­های باورهای غیرمنطقی از تحلیل رگرسیون خطی چندگانه و به­منظور پیش­بینی مرحله رفتار تمرینی افراد از تحلیل رگرسیون تشخیصی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد بین باورهای غیرمنطقی و اشتغال به رفتار ورزشی، ارتباط منفی معنی­داری وجود دارد و مدل پیش­بین سازه­های باورهای غیرمنطقی بر میزان رفتار ورزشی معنی­دار بود. با توجه به نتایج، دو متغیر "درماندگی در برابر تغییر" و "اجتناب از مشکل" توانستند تغییرات مربوط به میزان رفتار ورزشی را پیش­بینی کنند. تابع تشخیصی به درستی ۳/۴۵ درصد از ۱۹۰ شرکت کننده را به درستی در مراحل تغییر رفتار، طبقه­بندی نمود. نتیجه­گیری: نتایج این پژوهش به وضوح نشان داد که باورهای غیرمنطقی با عدم اشتغال به رفتار ورزشی مرتبط است و سازه­های مهم آن (درماندگی در برابر تغییر و اجتناب از مشکل) نقش اصلی در طبقه­بندی افراد در مراحل مختلف تغییر رفتار دارد.

باورهای غیرمنطقی, مدل فرانظری, رفتار ورزشی