تاثیر سرعت های مختلف تصویرسازی ذهنی بر عملکرد دریبل بسکتبال در دانشجویان دختر

چکیدههدف: تصویرسازی فرآیندی شناختی است که می­تواند نقش مهمی در برنامه­ریزی و اجرای حرکات و اعمال بازی کند و در بسیاری از مواقع می­تواند به عنوانابزاری برای یادگیری مهارت­ها و بازآموزی حرکات بکار رود. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر سرعت­های مختلف تصویرسازیذهنی بر عملکرد دریبل بسکتبال در دانشجویان دخترمی­باشد. روش اجرای این پژوهش نیمه تجربی بود که با استفاده از طرح پیش­آزمون-پس­آزمون صورت گرفت. تعداد ۴۰ نفر از دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران با روش نمونه­گیری هدفمند با میانگین سنی ۱۲/۱±۲۲ سال انتخاب و در چهار گروه (گروه تصویرسازی با سرعت زیاد، تصویرسازی با سرعت برابر و تصویرسازی با سرعت کم و گروه کنترل بدون تصویرسازی) قرار گرفتند. پس از اجرای دریبل بسکتبال در پیش­آزمون، آزمودنی­های گروه­های تجربی به مدت چهار روز متوالی به تصویرسازی پرداختند و سپس اجرای واقعی دریبل به عمل آمد. یافته­ها نشان داد همه گروه­های تصویرسازی در اجرای خود پیشرفت داشتند (۰۵/۰>p)؛ اما با توجه به اندازه اثر، گروه تصویرسازی آهسته و برابر عملکرد بهتری را نسبت به گروه تصویرسازی سریع نشان دادند. نتیجه­گیری: بنابراین می­توان گفت هنگام یادگیری یک حرکت جدید و در افراد مبتدی بهتر است از تصویرسازی با سرعت آهسته و برابر استفاده کرد.

Keywords:

بسکتبال , دانش آموزان دختر , دریبل زدن , تمرین ذهنی , سرعت تصویرسازی