واکاوی تمثیل در داستان کوتاه فارسی با تکیه بر داستان «چشم های دکمه ای من از بیژن نجدی»

داستان کوتاه مدرن شکل نوینی از داستان­نویسی است که به نویسندگان زمانه ما امکان می­دهد تا فارغ از قیدوبندهای ناشی از محدودیت­های رئالیسم و ناتورالیسم، موضوعات مربوط به زندگی در عصر جدید را با تکنیک­ها و شیوه­هایی متناسب با دوره مدرن بررسی کنند. از این­رو داستان کوتاه مدرن به سمت شعر گونگی و غنایی­نویسی گرایش جست. از جمله مهم­ترین ویژگی­های ضروری و هدف از بیان این نوع داستان­نویسی، روی آوردن به تمثیل است. تمثیل پیوند استواری با روایت داستانی داشته و نخستین روایت­های اسطوره­ای را تمثیل روایی خوانده­اند. تمثیل نشان می­دهد که داستان کوتاه غنایی، با امری بیرون از جهان حس و پدیده­های حسی ارتباط دارد. داستان «چشم­های دکمه­ای من» یکی از داستان­های ماندگار بیژن نجدی است. این داستان زیبا و تاثیرگذار، از زبان یک عروسک، ماجرای حمله عراق به خرمشهر را توصیف می­کند. این پژوهش با شیوه تحلیلی و توصیفی و تبیین پرسش های تحقیق به بررسی تمثیل در داستان کوتاه «چشم­های دکمه­ای من» پرداخته و خواننده را با تمثیل و داستان کوتاه تمثیلی آشنا می نماید.

Keywords:

بیژن نجدی , داستان , داستان کوتاه , داستان مدرن , تمثیل