بررسی تاثیر پارامترهای فرآیند تولید بر خواص مکانیکی میلگرد ترمکس با روش تاگوچی

ترمکس یا خود تمپرینگ یک فرایند ترمومکانیکی است که به صورت یک عملیات درون خطی در واحدهای نورد به کار گرفته می شود. با استفاده از این فرایند، استحکام تسلیم میلگردهای ساختمانی به حداقل ۵۰۰ MPa می رسد. با توجه به اهمیت استفاده از میلگرد با استحکام بالا، در تحقیق حاضر به بررسی و تعیین پارامترهای فرآیندی موثر بر خواص مکانیکی محصول در تولید میلگرد آجدار با استفاده از تست های تجربی پرداخته شده است. با در نظر گرفتن چهار فاکتور موثر شامل دبی آب، فشار ترمکس، سرعت نورد و دماهای مختلف کوره، تست های کشش استاندارد بر روی نمونه های مختلفی از میلگرد آجدار انجام پذیرفت. با استفاده از متد تاگوچی آزمایش های مختلف طراحی گردید و سپس تاثیر پارامترهای مختلف بر خواص مکانیکی میلگردها (استحکام تسلیم، استحکام نهایی و شکل پذیری) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج تحلیل آماری شامل نسبت سیگنال به نویز و آنالیز واریانس نشان می دهند که تمام پارامترهای مورد بررسی به طور موثری بر خواص مکانیکی محصول تاثیرگذار هستند. بر اساس نتایج به دست آمده مقادیر بهینه پارامترها برای رسیدن به شرایط مطلوبی از استحکام و شکل پذیری تعیین گردیدند.

Keywords:

ترمکس , میلگرد آج دار , خواص مکانیکی , روش تاگوچی