سارا علی نیان جوزدانی - دانشجوی دکتری گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
محمد رفیعی الحسینی - استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
جمشید رزمجو - استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان
بابک بحرینی نژاد - استادیار بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان

گیاه علف چای یک گیاه دارویی ارزشمند با خاصیت درمان کنندگی افسردگی و التیام زخم است. این آزمایش به صورت گلدانی در بهار ۹۵ و ۹۶ به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. در این تحقیق علف چای با غلظت های مختلف آب شور شامل ۲ (شاهد)، ۶ و ۱۰ دسی زیمنس بر متر و محلول پاشی اسید آسکوربیک ( شاهد، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم بر لیتر) تیمار شد. بر اساس نتایج حاصله، شوری مقدار رنگیزه های فتوسنتزی، کارتنوئید، فنل برگ، پتاسیم ریشه، نسبت پتاسیم به سدیم هر دو بخش برگ و ریشه و وزن خشک هر دو بخش هوایی و زیرزمینی را کاهش داد اما افزایش مقدار کلرید سدیم، پراکسید هیدروژن و سدیم برگ و ریشه را افزایش داد و تاثیری بر فنل ریشه و پتاسیم برگ نداشت. استفاده از اسید آسکوربیک کلروفیل a، کلروفیل کل،کارتنوئید، فنل برگ، پتاسیم و سدیم برگ، وزن خشک بخش هوایی و زیرزمینی را نسبت به شاهد افزایش داد و توانست پراکسید هیدروژن برگ و ریشه را کاهش دهد. در گیاهانی که با اسید آسکوربیک و شوری تیمار شدند،کاهش کلروفیل a، فنل برگ، پراکسید هیدروژن برگ و ریشه، پتاسیم برگ، نسبت پتاسیم به سدیم ریشه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه در مقایسه با تیمارهایی که تنها تحت شوری بودند کمتر بود. بر پایه نتایج این پژوهش، به نظر می رسد که افزایش ترکیبات فنلی به علت خاصیت آنتی اکسیدانی آنها و حفظ پتاسیم برگ مکانیسم های احتمالی تحمل به شوری است. بالاترین غلظت اسید اسکوربیک (۴۰۰ میلی گرم بر لیتر) به طور موثرتری اثرات منفی شوری را کاهش داد.

اسید آسکوربیک, تحمل به شوری, رنگیزه های فتوسنتزی, علف چای, گونه های فعال اکسیژن