فائزه ابدی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، گروه مهندسی شهرسازی، موسسه آموزش عالی بینالود مشهد، مشهد، ایران
نگار حسینیان - استادیار گروه مهندسی شهرسازی، موسسه آموزش عالی بینالود مشهد، مشهد، ایران

طرقبه شهر در شمال شرق کشور بدلیل ماهیت طبیعی-گردشگری و اکوسیستم طبیعی و نیمه روستایی خود حجم بالایی از گردشگران را سالانه پذیرا می باشد. در سال های اخیر روند رو به رشد توسعه شهری را می تواند در این منطقه مشاهده کرد. هدف این پژوهش بررسی اثرات ساخت و ساز جدید شهری بر محیط زیست شهر طرقبه و ارائه راهکارهایی در جهت ارتقا کیفیت زیستی و دست یابی به شهر بایوفیلیک می باشد. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و از نوع سطحی - میانی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد. روش گردآوری اطلاعات شامل بررسی و بازدیدهای میدانی و تدوین پرسشنامه و پرسشگری از مردم و مسئولان، مطالعه در اسناد و اطلاعات آماری و کتابخانه ای و مصاحبه با مدیران و خبرگان امور شهری می باشد. با استفاده از داده های حاصل جدول SWOT تدوین و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و با استفاده از ماتریس QSPM مهم ترین راهبرد ها ارائه شد. نتایج حاصل نشان میدهد نمره بدست آمده از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی برابر ۲.۵۲۶ می باشد. این عدد بیانگر غلبه قوت ها بر ضعف ها می باشد(۲.۵<۲.۵۲). هم چنین با بررسی ماتریس ارزیابی عوامل خارجی و نمره بدست آمده از این تحلیل (۲.۷۶) نتیجه گرفته می شود که فرصت ها بر تهدید ها غلبه خواهد کرد(۲.۵<۲.۷۶). در مجموع عوامل خارجی با رتبه ۲.۷۵ بر عوامل داخلی با رتبه ۲.۵۲۶ غلبه دارد. بر این اساس موقعیت منطقه مورد بررسی در ناحیه اول نمودار می باشد و استراتژی تهاجمی پیشنهاد می شود.

شهرسازی بایوفیلیک, شهرسازی سبز, محیط زیست شهری, طرقبه