بررسی رابطه بین سبک مدیریت و اثربخشی مدارس ابتدایی مورد مطالعه: مدارس دولتی منطقه ۵ تهران

اثر بخشی سازمانی ، به عنوان مهم ترین هدف هر سازمان ، مقصدی است که تمام تلاش های سازمانی در راستای رسیدن به آن صورت می گیرد .اندیشمندان حوزه رهبری و مدیریت معتقدند که عوامل متعددی( سازمانی ، محیطی ، فردی و ... ) با اثربخشی سازمان رابطه دارند . در این راستا ، ویژگی های رفتاری مدیر می تواند سهم مهمی در افزایش و یا کاهش اثربخشی سازمانی ایفا کند . بدین منظور ، در پژوهش حاضر به بررسی ارتباط مولفه های رفتاری مدیران آموزشی با اثربخشی مدارس ابتدایی پرداخته شد . روش تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی ( همبستگی ) و جامعه مورد مطالعه کلیه ی معلمان مدارس ابتدایی دولتی منطقه ۵ تهران و مدیران آن ها است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای ۸۰ مدیر را از نواحی مختلف منطقه انتخاب کردیم . سپس از هر مدرسه به صورت تصادفی۳ یا ۴ معلم را(بسته به تعداد معلمان مدرسه ) انتخاب کردیم. ابزار گردآوری داده ها ، دو پرسشنامه است که یکی شامل پرسشنامه باردنز و متزکاس برای سبکهای رهبری مدیران و دیگر پرسشنامه پارسونز برای سنجش اثربخشی مدارس . در تجزیه و تحلیل داده ها ، از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شده است . یافته ها بیانگر ارتباط مولفه رفتارتلفیقی ، با اثربخشی سازمانی و ارتباط نداشتن مولفه های وظیقه مداری و رابطه مداری با اثربخشی سازمانی است . همچنین بین جنسیت مدیران آموزشی با میزان اثربخشی سازمانی رابطه معنی داری وجود نداشت .

Keywords:

مولفه های رفتاری ( رفتار رابطه مداری , تلفیقی , وظیفه مداری ) و اثر بخشی سازمانی .