بررسی مصادیق علاقه اجتماعی ازمنظر اسلام ومقایسه آن با علاقه اجتماعی آدلر

موضوع پژوهش بر مبنا ی مفهوم اساسی" علاقه اجتماعی" در نظریه آدلر انجام گردیده وبا مصادیق علاقه اجتماعی از نظراسلام مورد مقایسه قرار گرفته است. روش پژوهش مورد نظر توصیفی تحلیلی می باشد که از روش کتابخانه ای برا ی جمع آور ی اطلاعات استفاده شده است. در پژوهش حاضر بامطالعات انجام شده، نتایجی بدست آمده است: مصادیق علاقه اجتماعی در متون مذهبی اسلام،گسترده تر ازعلاقه اجتماعی درمکتب آدلر می باشد .آدلر آن را به صورت استعداد فطر ی فردبرا ی همکار ی کردن با د یگران می داند. وی تنهامعیارسلامت روان را علاقه اجتماعی می داند ولی اسلام علاوه بر علاقه اجتماعی، فردی را دارای سلامت روان میداند که دارای فطرت توحیدی، ایمان در قلب بوده و ودرهمه ی امورخدامحوراست. ایمان به خداومعاد از مولفه های سلامت روان دراسلام است .اسلام نیز انسان را فطرتا اجتماعی می داند که بقا ی هرفرد به دیگری وابسته و ازطریق محبت و تعاون است که می تواند به کمال برسد.دراسلام سلامت به قلب یا نفس نسبت داده می شود، خوشبختی ازآن کسی است که با قلب سلیم و نفس مطمئنه به سو ی پروردگارش باز گردد.

Keywords:

اسلام , سلامت روان , علاقه اجتماعی , مصادیق