حریم خصوصی اشخاص حقیقی و حقوقی

مفهوم حریم خصوصی با توجه به فرهنگ حاکم بر هر جامعه و پیشرفت های اخیر جوامع از لحاظ اقتصادی، فرهنگی و در زمینه تکنولوژی ارتباطات و انتقال اطلاعات دستخوش تغییر و تحول گردیده است.. در تعریفی دیگر حریم خصوصی آن بخش از زندگی هر انسان است که در آن از آزادی در برابر بازخواست و کیفر حقوقی، برخوردار می باشد و هرگونه تصمیم گیری درباره آن و نیز اطلاع، ورود و نظارت بر آن منحصرا در اختیار اوست و مداخله دیگران در آن یا دسترس به آن بدون اذن او مجاز نیست (اسکندری، ۱۳۸۹ )حق افراد برای حمایت شدن در مقابل وارد شدن بدون اجازه به امور و زندگی افراد و خانواده هایشان، با ابراز مستقیم فیزیکی یا به وسیله نشر اطلاعات . در لایحه حمایت از حریم خصوصی که در جلسه مورخ ۴/۳/۱۳۸۴ به تصویب هیات وزیران رسید و جهت طی تشریفات قانونی به مجلس شورای اسلامی وقت تقدیم شده بود، حریم خصوصی در ماده این گونه تعریف شده است: قلمرویی از زندگی هرشخص است که آن شخص عرفا یا با اعلان قبلی در چارچوب قانون، انتظار دارد تا دیگران بدون رضایت وی به آن وارد نشوند یا بر آن نگاه یا نظارت نکنند و یا به اطلاعات راجع به آن دسترسی نداشته یا در آن قلمرو وی را مورد تعرض قرار ندهند. جسم،البسه و اشیاء همراه افراد،اماکن خصوصی و منازل،محلهای کار، اطلاعات شخصی و ارتباطات خصوصی با دیگران حریم خصوصی محسوب میشوند. بنابراین، میتوان گفت: حریم خصوصی آن بخش از زندگی انسان در فضای حقیقی و مجازی است که با تکیه بر قانون و یا عرف، دیگران حق ورود، تعرض، نظارت، دخالت، دسترسی و آگاهی از آن را ندارند به نحوی که هریک از این اقدامات میتواند باعث جریحه دار شدن احساسات و کرامت انسانی گردد. ۱ پورحسین جعفرآبادی، بهنام و پرآور، امین و بخش وطن خواه کلورزی، رضا، ۱۳۹۸

Keywords:

حقوق کیفری , حریم خصوصی , حقوق داخلی , حقوق بین الملل , حریم شخصی