کاهش لجن حاصل از تصفیه سازی آب زهکشی وپساب کارخانه فرآوری معادن با بکارگیری پلیمرهای نوین و روش فنتون

ذرات معلق در آب یک نگرانی عمده در مدیریت آلودگی جهانی است. برخی از مواد معلق به دلیل فرسایش نشت، رسوب زایی، زهکشی در معدن و تولید اسید حاوی موادی هستند که قادر به تشکیل ترکیبات پیچیده با فلزات هستند و باعث مسمومیت آب و محیط زیست میشوند . هزینه های عملیاتی بالا و مقدار بالای لجن و هزینه دفع آن به عنوان مضرات مهم در انعقاد شیمیایی محسوب میشود. در سالهای اخیر محققان برای کاهش مصرف مواد شیمیایی با بهبود این مواد، بر روی روشهای جایگزین جدید متمرکز شده اند . کامپوزیت های جدید پلیمری با انجام دو فرآیند انعقاد و لخته سازی علاوه بر کاهش لجن و پیامدهای محیط زیستی با حجم عملیاتی کم و سرعت بالای رسوب مواد معلق آب استفاده می شوند. بیشتر مواد جامد معلق در آب دارای بار منفی هستند و ازآنجاکه دارای یک نوع بار سطحی مشابه هستند، به هنگام نزدیک شدن به هم یکدیگر را دفع میکنند. بنابراین، در حالت تعلیق باقی خواهند ماند. از طریق معرفی مواد افزودنی مختلف در ساختار کلرید پلی آلومینیوم، منجر به ایجاد دسته دیگری از منعقد کننده های جدید که حاکی از استفاده از سیلیس در فرم آنهاست میشود. کامپوزیت های جدید پلیمری با دانستیته بالا و دارا بودن هیدوکسید در ساختمان مولکولی از نظر محیط زیستی مطلوب هستند. در این مقاله به بررسی کیفی و تلفیقی دو روش فرآیند انعقاد و لخته سازی به هدف کاهش لجن و پیامدهای محیط زیستی با حجم عملیاتی کم و سرعت بالای رسوب مواد معلق آب پرداخته شده است.

Keywords:

کامپوزیت جدید , لجن شیمیایی , فنتون , مواد آلی , محیط زیست