آذر افشار طهرانی
فاطمه علیپور

نقش تربیتی مادر بین سال های ۱۹۶۰ الی۱۹۷۰ در غرب تغییر کرده است و با موضوع های متنوعی چون کار زنان، آموزش های پیش دبستانی کودکان و مهد کودک، ساخت های اجتماعی، اقتصادی و نژادی گره خورده است. بررسی تاریخ تکامل نشان می دهد که فمینیست ها در دهه ۱۹۳۰ تصور خوبی نسبت به نقش مادر در خانواده و اجتماع داشته و سر در تحکیم بنیان خانواده، زنانه سازی جامعه، تحکیم و تربیت فرزند، تقدیر از فرایند تربیت و پرورش کودک داشته اند. آنها سر نمودند از طریق تحکیم خانواده و فرزندپروری، نقش زنان را در جامعه افزایش داده و کانون خانواده را به صورت پناهگاهی در برابر خستگی ها و فشارهای ناشی از محیط کار و اجتماع  تبلیغ می کنند.  با توجه به بررسی های انجام شده، بدون وجود خانواده و آغوش گرم پدر و مادر به ویژه محبت مادری برای فرزندان، خانواده دچار هرج و مرج و آشفتگی اجتماعی و فرهنگی می شود و بسیاری از هنجارها و الگوهای اجتماعی، نظیر تعهد و مسئولیت جلوه های ویژه و قانونی خود را از دست می دهند. اما در اسلام حقیقت انسان هویت اوست و جنسیت. زن و مرد از یک جوهره مشترک آفریده شده­اند و صفات مردانه و زنانه هیچ کدام مایه برتری نسبت به دیگری نیست. در اسلام راه رفع تبعیض نسبت به زنان را اصلاح ذهنیت ها و توجه دادن به اهداف واقعی خلقت و آشنایی زن و مرد، شخصیت و کرامت یکدیگر و همچنین تدوین برنامه های اخلاق محور می داند. هدف در این پژوهش بررسی نقش زن به عنوان مادر و تاثیر تربیتی آن در رشد و بالندگی خانواده از دیدگاه اسلام و فمینیسم با توجه به آیات و روایات می باشد. موضوعات مربوط به مادری در میان مجموعه ای از بحث های ایدئولوژیکی، بیولوژیکی و ساخت اجتماعی مطرح می گردد. پس به نقش زن و ارزش مادری او که یکی از بحث هایی است که بخش گسترده از اندیشه های فمینیستی را به خود اختصاص داده است،  پرداخته می شود.

Motherhood, Family, Islam., فمینیسم, مادر در فمینیسم, مادر در قرآن و روایات, مادر در تمدن نوین