مونا زیدشفیعی - مربی،گروه حقوق،واحد کنگاور،دانشگاه آزاد اسلامی،کنگاور،ایران

امروزه نرخ فزاینده ی ارتکاب جرم و افزایش جمعیت کیفری، لزوم اتخاذ راکارهای پیشگیرانه را درسیاست جهانی کشورها نمایان می سازد و" جرم شناسی پیشگیرانه "را به عنوان شاخص های از علومجنایی مورد توجه دست اندرکاران سیستم عدالت کیفری قرار می داد. پیشگیری از جرم به مفهوم جرم شناختی آن به معنای " اقدام های غیر کیفری پیش از وقوع جرم در بستر جامعه و با مشارکت سازمان های دولتی، عمومی و جامعی " است و با پیشگیری از "تکرار جرم" که پس از ارتکاب جرم و احراز مجرمیت مرتکب در بستر نظام عدالت کیفری و با مداخله عوامل آن از جمله پلیس و سایر ضابطان محقق می شود، متمایز می گردد. در این راستا بند ۵ اصل ۱۵۶ قانون اساسی " اقدام مناسب برای پیشگیری از وقوع جرم " و " اصلاح مجرمان" را از وظایف قوه قضاییه دانسته است که قسمت اول، منطبق با پیشگیری اجتماعی و وضعی از جرم و قسمت دوم، منطبق با پیشگیری از تکرار جرم است.در این مقاله سعی می شود تا مفهوم و انواع پیشگیری ، تاثیر گزاران در پیشگیری ومدیریت پیشگیری از جرم با محوریت طراحی و برنامه ریزی با رویکردی تطبیقی و بین المللی بررسی شود

پیشگیری ، پیشگیری وضعی ، پلیس