اثار مخرب تصادم بر محیط زیست دریایی

یکی از این حوادث که شاید بتوان آن را با توجه به آمار وسوابق، شدیدترین وزیان بارترین سانحه دریایی دانست، تصادم کشتیها یا به تعبیر رایج در حقوق دریایی انگلیس تصادم در دریاس بنابراین جلوگیری از سوانح دریایی و پاسخ سریع جهت کاهش الودگی تصادفات و سوانح وحشتناک بوجود آمده در دو دهه اخیر که باعث تشویق اذهان عمومی در جهان شده است این احساس را که باید سیستمیجهت محافظت جان افراد وتضمین ایمنی و جلوگیری از آلودگی بوجود آید تقویت کرده است پس باتوجه به آمار تصادم کشتی ها و لزوم اتخاذ تدابیر و موضع هماهنگ در مقابله با این حوادث زیانبار تلاش های مختلفی در سطح بین المللی صورت گرفت و نهایتا در سال ۱۹۷۲ به تصویب معاهده مربوط به مقررات جلوگیری از تصادم در دریا انجامید. مطابق این معاهده، الزامات وضوابط علمی وفنیمتنوعی برای کشتیها در حالات مختلف تردد یا توقف در دریا و آبراهها پیش بینی شده که هدف از اجرای آنها پیشگیری از وقوع تصادم یا عملیات نجات و عدم ورود آلودگیهای کشتی های مغروق یا اسیب دیده به دریاها است زیرا باتوجه به حمایت بین المللی از محیط زیست به دلیل تاثیر ۱۹۶۸ بسیاری که سوانح تصدمات دریایی برمحیط زیست دریایی به وجود آورده است، مجمع عمومیسازمان ملل متحد در ۱۷ دسامبر ۱۹۷۲ ،قطعنامه در مورد همکاری بین المللی در مسائل مربوط به دریاها و اقیانوس ها را تصویب نمود و از کشورهای عضو و سازمان های بین المللی دعوت نمود که روند اتخاذ موافقتنامه های بین المللی موثر در جلوگیری و کنترل آلودگی دریائی را بهبود بخشند . در ۹۶ دسامبر همان سال، مجمع عمومی از دبیر کل درخواست نمود که آلودگی دریاها را به دلیل گسترش استفاده از بستر دریاها مورد مطالعه قرار دهد در طول این دوره ، تلاش های جهانی ، برای دستیابی به راه حل مسائل ناشی از سوانح مولد آلودگی جدی دریائی تمرکز یافته است هدف از این مقاله، مطالعه مهم ترین خطرات ناشی از شناورهای آسیب دیده بررسی و آلودگی های بوجود آمده توسط آنها بیان می گردد. از طرف دیگر راهکارهای موجود جهت رفع آنها نیز ارایهخواهد شد.