پردازش زایشی در فرآیند یاددهی-یادگیری

نظریه یادگیری زایشی ریشه در پژوهش های عصب شناختی ویتراک دارد که وی تاکید بر درک و فهم و یادگیری عمیق از طریق ایجاد رابطه ها توسط یادگیرنده، هم بین اطلاعات جدید با یکدیگر و هم بین آنها با دانسته های قبلی دارد که در نهایت یادگیرنده براساس ایجاد این رابطه ها به خلق معنای جدیدی از آنها دست پیدا میکند. نظریهی یادگیری زایشی از جمله نظریه هایی است که به آموزش در عصر دانش توجه داشته و به دنبال پرورش آن دسته از مهارت ها و قابلیت هایی در یادگیرندگان است که آنها بتوانند آموخته های خود را پایه ای برای کسب مهارت ها و شایستگیهای بعدیشان قرار دهند. به عبارتی به زایش و خلق دانش دست پیدا کنند. پژوهش حاضر با هدف پردازش زایشی در فرآیند یاددهی-یادگیری انجام گرفت. مقاله حال حاضر از نوع مروری است و مطالب گردآوری شده برگرفتهاز سایت های پژوهشی و پایان نامه های مختلف دانشگاهی همچون اس ای دی، مگیران، گوگل اسکالر است. براساس مطالعات انجام گرفته، یافته های پژوهشی نشان دادند. یافته های پژوهش نشان داد میزان یادگیری در دانشجویانی که با الگوی طراحی یادگیری زایشی آموزش دیده اند، نسبت به دانشجویانی که به صورت سنتی آموزش دیده اند، بیشتر است.

Keywords:

یادگیری , یادگیری زایشی , مولفه های یادگیری زایشی