سیاوش جعفری - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور
حمیرا بنای رودی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور مشهد

قوم سکایی در شکل گیری اساطیر و وقایع تاریخ ایران تاثیرگذار بوده است. سکاها استعدادیشگفت انگیز در ارزیابی و پایرش بهترین جنبه های هنری زمان خویش قطع نظر از اصل و منشاآنها داشتند. این قوم در برهه ای از تاریخ ایران، یعنی دوره مادها، وارد ایران شدند. بسیاری ازخصایص قومی سکاها و آداب ورسوم ایشان؛ مانند آیین دفن مردگان، دارای موارد مشابه ی درشاهنامه فردوسی است. میان اعتقادات دینی و باورهای فرهنگی سکاها و برخی از مضامین شاهنامهفردوسی مشابهت هایی دیده می شود و این پیوند فرهنگی موضوع در خور تاملی است و تاثیرتعیین کننده و انکار ناپایر روایات سکایی در تکوین حماسه ملی ایران را نمی شود نادیده گرفت.چنانکه در شاهنامه فردوسی، بویژه در داستان های مربوط به رستم وخاندان اوکه به باور اکثرپژوهشگران، ریشه در قوم سکایی داشتند؛ شواهد متعددی وجود دارد که نشان از این تاثیر دارد.در این مقاله بر آنیم تا با روش تحلیلی به بررسی جایگاه قوم سکایی در شاهنامه فردوسی و بیاناشتراکات فرهنگی این قوم با مفاهیمی که در شاهنامه مطرح شده است بپردازیم.

شاهنامه فردوسی، قوم سکایی، تاریخ باستان، هنر