فریبا رئیسی سرحدی - دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
حسین خسروی - دانشیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
محمدعلی آتش سودا - عضو هئیت علمی مدعو، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران./دانشیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد فسا، دانشگاه آزاد اسلامی، فسا، ایران

سیمین دانشور در ادبیات داستانی ایران، جایگاه پرارجی دارد؛ رمان «سووشون» در میان مجموعهداستان ها و رمان هایش داستان داستان هاست. تحلیل محتوایی این رمان، براساس جستارهایروانشناختی و نقدهای نوین کهن الگویی به درک و دریافت درون مایه ی آن کمک شایانی می کنداز همین روی تلاش شد تا در این جستار رویکرد و رهیافت این نویسنده به کهن الگوها واکاوی وتحلیل شود. باتوجه به اهمیت و جایگاه کارلگوستاویونگ در روانشناسی اعماق مبانی این تحقیق،بر پایه ی داده های روانکاوی تحلیلی یونگ استوارگردید. یافته ها نشان می دهد نقش آفرینیشخصیت ها در جامعه ای که دچار مخمصه ی تهاجم بیگانه است در فضای داستان- که سودجوییو عافیت طلبی تا سطوح بالای نمایندگان حکومت، ملاکین و اشراف، رسوخ کرده است- برخی ویژگی ها، و مفاهیمی از حافظه ی جمعی جامعه ی «پرنقاب، سایه مند، خرافه گرا، قهرمان خواه و منجی طلب» را تبیین می کند تحلیل نهایی داده های کهن الگویی مشخص می سازد که «تولد دوباره» محوری ترین شاخص کهن الگویی و مهمترین پیام رمان سووشون است

سووشون، سیمین دانشور، کهن الگو، رمان