هژیر رسول پور - دانشجوی دکترای تخصصی معماری، دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، ایران
ایرج اعتصام - استاد دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، ایران
ارسلان طهماسبی - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، ایران

پژوهش حاضر میزان تاثیر فرم جداره های خیابانی را بر الگوهای رفتاری انسان در فضاهای فیزیکی شهریمورد ارزیابی قرارد داده است، فرضیه ی پژوهش مدعی آن است که با طراحی هدفمند و مناسب جداره های خیابانیمی توان رفتار و کنش بهره وران در فضاهای فیزیکی شهری را نیز تا حدودی طراحی و یا کنترل نمود و الگوی رفتاریانسان در خیابان های شهری نتیجه ی مولفه های کیفیت فرم جداره های خیابانی است که در طراحی آن خیابان لحاظشده است . گزاره ی نظری حا ضر در دو سکانس از خیابان ولیعصر (عج) تهران مورد آزمون واقع شده است. در سطحنظری روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و در سطح تجربی، پیمایشی است که با بهره گیری از روش تحقیق رفتارنگاری وابزار پرسش نامه ای انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد، بیشترین میزان تاثیرگذاری جداره های خیابانی، برالگوی رفتاری مکث بوده و در مقابل کمترین میزان تاثیرگذاری آن مربوط به الگوی رفتاری گوش سپردن در نمونه یمورد مطالعه هستند. همچنین برخی از فاکتورهای محیطی دارای تاثیری مستقیم بر واکنش های انسانی هستند؛ نتایجمربوط به جداره های خیابانی در پژوهش حاضر نشان از این دارند محدوده ی مورد مطالعه دچار مشکل در موردجداره های جذاب خیابانی هستند و هر چه از جنوبی ترین نقطه ی خیابان (میدان راه آهن) به سمت شمال (میدانولیعصر(عج)) حرکت می کنیم میزان این جداره ها افزایش می یابد.

جداره های خیابانی، فرم معماری، الگوهای رفتاری، فضاهای شهری