ارزیابی مقایسه ای مدل های شناسایی ظرفیت های اکوتوریسم (مطالعه موردی: استان خوزستان)

پژوهش حاضر درصدد ارزیابی مقایسه ای بین دو مدل توان اکولوژیک و مدل بهینه با رویکرد آمایشسرزمین، جهت شناسایی ظرفیت های اکوتوریسم در استان خوزستان است که با توجه به این نکته که در ارزیابی هایاکولوژیکی برای سنجش قابلیت ها عمدتا از معیارهای طبیعی استفاده می شود ، در این تحقیق تلاش شده با نگاه آمایشسرزمین که دید جامع و کامل تری نسبت به سایر ارزیابی ها دارد، با تلفیقی از معیارمهم طبیعی و انسانی جهتشناسایی بهتر این ظرفیت ها اقدام نماید، روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و در مواردی مراجعه به اسناد و دادهایسازمانی است. از نظر ماهیت کاربردی و روش از نظر هدف توصیفی – تحلیلی است بدین صورت که معیارهای دو مدلبا استخراج پرسشنامه دلفی توسط کارشناسان و متخصصین رشته گردآوری شده و پس از بدست آوردن ضریب توافقمعیارها بر اساس مدل سلسله مراتبی وزن دهی شده اند. در مراحت بعدی هر کدام از دو مدل با توجه به معیارهای خوددر محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد سنجش قرار گرفته و سپس هر کدام از این نقشه ها بصورت مجزا در نرمافزار اردس پس از مشخص شدن ۳۰۰ نقطه برای هرکدام از نقشه ها ارزیابی شده است. نهایتا با توجه به ضریب بدستآمده ضرریب ۸۶۵ / ۰ برای مدل بهینه آمایش سرزمین نسبت به نتایج مدل اکولوژیکی که عدد ۷۱۷ / ۰ را مشخص میکرد این نتیجه را می رساند که مدل بهینه با رویکرد آمایش سرزمین نتایج واقع بینانه تری برای سنجش اکوتوریسم دراستان خوزستان ارائه می دهد.

Keywords:

ارزیابی , اکوتوریسم , مدل اکولوژیکی , مدل آمایش سرزمین