تنظیم روشی کارآمد برای کشت انفرادی جنینه ای گوسفند در مقایسه با روش مرسوم کشت گروهی

کشت آزمایشگاهی زیگوت ها و جنین های لقاح یافته در آزمایشگاه یکی از مراحل اصلی تولید جنین آزمایشگاهی است که تاثیر عمده ای برکمیت و کیفیت جنین ها دارد. کشت انفرادی رویان در چندین زمینه پژوهشی و عملی اهمیت خاصی دارد. مطالعه حاضر با هدف تنظییروشی مناسب برای کشت انفرادی جنین های گوسفند انجام شد. تخمدان گوسفندان در کشتارگاه جمع آوری شدند و پس از طی مراحلبلوغ تخمک و لقاح آزمایشگاهی، زیگوت های احتمالی به صورت دسته های ۶ تایی در قطره های ۲۰ میکرولیتری و انفرادی در قطره های ۱۰و ۲۰ میکرولیتری محیط کشت قرار داده شدند. در آزمایش دیگر تاثیر ۵ یا ۱۰ درصد سرم (FBS) اضافه شده در روز سوم به قطرات ۱۰ میکرولیتری حاوی یک جنین بر تکامل جنین های گوسفند، ارزیابی شد. تعویض محیط تا روز ۷ انجام نشد. تحلیل آماری داده ها نشان دادکه میزان تسهیم زیگوت ها در روز سوم، تعداد کلی بلاستوسیست ها، تعداد بلاستوسیست های اولیه، متسع و تفریخ شده در روز ۶ در هر دوآزمایش تفاوت معنی داری میان گروه های مورد مطالعه نداشت؛ ولی در روز ۷ تعداد کلی بلاستوسیست ها در کشت انفرادی در قطرات ۱۰میکرولیتری بیش از کشت گروهی بود و در آزمایش دوم، در گروه ۱۰ درصد سرم در مقایسه با ۵ درصد سرم، تعداد کلی بلاستوسیست هابه طور معنی دار بیشتر و تعداد بلاستوسیست های اولیه به طور معنی دار کمتر بود. در مجموع چنین به نظر می رسد کشت انفرادی جنین-های گوسفند در قطرات ۱۰ میکرولیتری بدون نیاز به تعویض و تازه سازی محیط کشت تا روز ۷ و فقط با اضافه کردن ۱۰ درصد سرم درروز ۳ نتایج قابل قبولی از نظر میزان تشکیل بلاستوسیست دارد.

Keywords:

جنین , گوسفند , روش کشت , انفرادی